میزان ابتلا به عفونت کووید-19 در بیماران مبتلا به پسوریازیس تحت درمان با داروهای ایمنوساپرسیو و ایمنومدولاتور

بیماران پسوریازیس تحت درمان با داروهای ایمنوساپرسیو و ایمنومدولاتور، در معرض خطر بیشتر ابتلا به عفونت ها هستند. همچنین عفونت ها می توانند باعث تحریک پسوریازیس شوند. هدف این مطالعه، بررسی میزان ابتلا به عفونت کووید-19 با شدت علایم مختلف در بیماران پسوریازیس تحت درمان داروهای ایمنوساپرسیو و ایمنومدولاتور می باشد.

مطالعه ی حاضر به صورت مقطعی، در تابستان 1400 در شهر اصفهان انجام شد. جامعه ی مورد مطالعه، بیماران پسوریازیس دارای پرونده ی پزشکی الکترونیکی در مرکز درمانی صدیقه طاهره و بیمارستان الزهرا(س) بودند. طی برقراری تماس تلفنی با بیماران، مدت بیماری پسوریازیس، داروی مصرفی، دوز دارو مصرفی، سابقه ی ابتلا به عفونت کووید-19، شدت بیماری (بستری شدن در بیمارستان، فوت) و عود یا تشدید پسوریازیس بعد از ابتلا به عفونت کووید -19، مورد بررسی قرار گرفت.

38 درصد بیماران پسوریازیس، تحت درمان داروهای ایمنوساپرسیو و ایمنومدولاتور به کووید-19 مبتلا شده که 75 درصد سرپایی و 23/5 درصد در بیمارستان بستری شده بودند. 39 درصد بیماران مبتلا به پسوریازیس، تحت درمان با (Methotrexate) MTX، 40 درصد افراد تحت درمان باAdalimumab  و 48 درصد مصرف کنندگانInfliximab ، سابقه ی ابتلا به کووید-19 را متذکر شدند. در 22 درصد بیماران، عود بیماری پسوریازیس متعاقب کووید-19، مشاهده شد. بیشترین سابقه ی ابتلا به کووید-19، به ترتیب در بیماران پسوریازیس تحت درمان با Infliximab، Adalimumab و MTX گزارش شد.

داروهای ایمونوساپرسیو و ایمونومدولاتور با سرکوب سیستم ایمنی و کاهش عملکرد آن می توانند احتمال ابتلا به کووید-19 و شدت آن را در بیماران پسوریازیس افزایش دهند.