مدل سازی اثرات تغییر اقلیم بر پراکنش ماهی قزل آلای خال قرمز Salmo trutta در حوضه دریاچه ارومیه

بر مبنای گزارش های کارگروه های بین المللی تغییر اقلیم (IPCC)، هیچ گونه تردیدی در بروز پدیده تغییر اقلیم وجود ندارد، به طوری که تمامی اکوسیستم های موجود در کره زمین تحت تاثیر پیامدهای تغییر اقلیم قرار دارند. در بین اکوسیستم های آبی، جوامع آب شیرین نسبت به این تغییرات آسیب پذیرتر هستند چون آب های شیرین در معرض استرس های انسانی متعددی مانند هیدرولوژی، مورفولوژی، پیوستگی و کیفیت آب هم قرار دارند. هدف اصلی این مطالعه تعیین اثرات تغییر اقلیم بر پراکنش گونه قزل آلای خال قرمز در حوضه آبریز دریاچه ارومیه تحت سناریوهای خوش بینانه و بدبینانه در سال های 2050 و 2080 است. برای این منظور از روش مدل سازی پراکنش گونه (SDM) استفاده گردید. در ابتدا اطلاعات مربوط به مشاهدات گونه و نیز متغیرهای محیطی مانند شیب، ارتفاع، دمای ماکزیمم، دمای رنج، بارش و عرض ماکزیمم جمع آوری شد و سپس با مدل های مختلف مانند ANN, MARS, FDA, RF, CTA, GBM, GAM, GLM و SRE و روش انسمبل (جهت کاهش عدم قطعیت) پتانسیل پراکنش این گونه در مقیاس حوضه آبریز دریاچه ارومیه و ایران و نیز در سناریوهای اقلیمی اشاره شده در بالا پیش بینی گردید. براساس نتایج به دست آمده، در سناریو خوش بینانه در مقیاس زمانی 2050 گونه قزل آلای خال قرمز با خطر کاهش پراکنش جمعیتی بالقوه مواجه خواهد بود. براساس این نتایج سناریو خوش بینانه گونه در مقیاس زمانی 2080 با خطر انقراض از زیستگاه های حوضه آبریز مواجه خواهد بود. در سناریو بدبینانه در مقیاس زمانی 2050 و 2080 گونه با خطر انقراض از زیستگاه مواجه می باشد.