جایگاه اخلاق در رسیدن به آرامش از نظر عرفای قرن هشتم تا عصر حاضر با تاکید بر حافظ شیرازی

 آرامش از دغدغه ها و نیازهای فطری بشری است که اندیشه های مختلف راهکارهای متفاوتی در رسیدن به آن ارایه کرده و همچنان محل بحث و نظر است. در این مقاله تلاش شده جایگاه اخلاق در رسیدن به آرامش از نظر عرفای قرن هشتم تا عصر حاضر با تاکید بر حافظ شیرازی بررسی شود.

 مقاله حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به انجام رسیده است.

ملاحظات اخلاقی: 

در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانتداری، رعایت شده است.

 یافته ها بر این امر دلالت دارد که اخلاق بر رسیدن به آرامش تاثیرگذار است. از دیدگاه عرفای قرن هشتم به بعد به ویژه حافظ شیرازی، عناصر فردی اخلاق مانند صبر، ریاضت و قناعت و ابعاد اجتماعی اخلاق مانند تساهل و مدارا، محبت و شفقت، عفو و بخشش، خوی نیکو، صداقت، احسان و نیکوکاری در تحقق آرامش تاثیرگذار است.

 نتیجه اینکه آرامش موضوعی درونی است که به نفسیات انسانی مرتبط است. اقدام در راستای سوق دادن نفس به سمت عناصر فردی و اجتماعی اخلاق است که مایه آرامش می شود. بنابراین برای رسیدن به آرامش لازم است در تقویت عناصر فردی و اجتماعی اخلاق کوشید. در واقع انسان برای رسیدن به آرامش باید به درون خویشتن مراجعه کرده و با تقویت فضایل اخلاقی خویش به آرامش برسد.