آثار فروش تراکم ساختمانی بر محیط زیست شهری و سلامت جامعه در کلان‏شهرهای ایران

 از مهم ترین تبعات فروش تراکم بنا، گسترش شهرنشینی است که می‏تواند آلودگی محیط زیست و سلامت جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. بدون تردید اتخاذ سازوکارهای مناسب در زمینه حفاظت از محیط زیست و شهرسازی پایدار، برای سامان بخشیدن به این حوزه می‏تواند گامی مهم جهت رسیدن به توسعه پایدار باشد. هدف این مقاله بررسی اثر فروش تراکم بنا بر محیط زیست و سلامت افراد جامعه در کلان‏شهرهای ایران است.

 روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‏ای انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، شهرهای بزرگ کشور ایران است که داده های مربوط به متغیر‏های منتخب موجود به صورت سالیانه از سال 1365 الی 1398 از آمار ارایه شده در سایت‏های اطلاع رسانی بانک مرکزی، مرکز آمار و بانک جهانی جمع‏آوری گردید. با استفاده از روش رگرسیون گام ‏ به گام ، وضعیت آلودگی هوا متاثر از تراکم بنا و اثر آن بر مخارج بخش سلامت مورد ارزیابی قرار گرفت.

ملاحظات اخلاقی:

 در نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

 با برآورد مدل رگرسیونی عوامل موثر بر انتشار دی‏کسیدکربن و مخارج بخش سلامت، نتایج نشان داد که شاخص تراکم بنا (FB) با ضریب 5565014/0 در حد 2 درصد معنادار و دارای رابطه مثبت با آلودگی هوا می‏باشد و انتشار دی‏کسید کربن با ضریب 848257/8 نشان‏دهنده وجود رابطه مثبت و معناداری با مخارج بخش سلامت است.

 با افزایش تراکم بنا، هزینه های بخش سلامت و درمان به واسطه افزایش آلودگی‏های ناشی از کاهش کیفیت محیط زیست، افزایش می‏یابد. با درک اهمیت کیفیت محیط زیست و سلامت جامعه، تصمیم گیری در این حوزه نیاز به بازنگری سیاستگذاران کشور و متصدیان امر مسکن در کلان‏شهرهای ایران دارد.