بررسی اثر استرس بی حرکتی حاد و مزمن بر سطح نیتریک اکسید سنتاز قابل القا و نیتریک اکسید در فرآیند ترمیم زخم در موش صحرایی

با توجه به اینکه استرس باعث کاهش سرعت ترمیم زخم می شود، هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر استرس بی حرکتی حاد و مزمن بر غلظت نیتریک اسید سنتاز قابل القا (iNOS) و نیتریک اکسید (NO) در بافت زخم در موش صحرایی بود. 

تعداد 48 سر موش صحرایی نر و ماده در قالب 6 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل نر، حیوانات نر تحت استرس حاد، حیوانات نر تحت استرس مزمن، کنترل ماده، حیوانات ماده تحت استرس حاد و حیوانات ماده تحت استرس مزمن در این مطالعه استفاده شد.  نمونه های بافتی در روز سوم و هفتم بعد از ایجاد زخم، جمع آوری شد. غلظت iNOS به روش الایزا و غلظت NO با استفاده از اندازه گیری غلظت نتیریت به وسیله معرف گریس اندازه گیری شد.

استرس بی حرکتی حاد (0/001 > P) و مزمن (0/05>P) باعث افزایش معنادار غلظت iNOS در روزهای سوم و هفتم بعد از ایجاد زخم در حیوانات نر در مقایسه با گروه کنترل شد. غلظت iNOS در حیوانات ماده فقط در گروه تحت استرس حاد و در روز سوم نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت (0/05> P). استرس بی حرکتی حاد و مزمن باعث افزایش معنادار (0/001 >P) غلظتNO در حیوانات نر در مقایسه با گروه کنترل شد. غلظت NO در حیوانات ماده تحت استرس حاد در روز سوم بعد از ایجاد زخم به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (0/001 >P).

افزایش میزان iNOS وNO در اثر استرس می تواند یکی از مکانیسم های اصلی تاخیر در ترمیم زخم به وسیله استرس باشد.