بهبود پارامترهای اسپرمی و استرس اکسیداتیو توسط ان استیل سیستئین در موش های نر بالغ تیمار شده با نانو ذرات اکسید روی ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

نانو ذرات اکسید روی از جمله مواد در مقیاس نانو هستند که با القای تولید گونه های فعال اکسیژن، آسیب DNA و آپوپتوز ممکن است اثرات سیتوتوکسیک بر سیستم تولید مثلی داشته و باروری مردان را به خطر بیندازد. در مطالعه حاضر اثر آنتی اکسیدانتی ان استیل سیستیین بر پارامترهای اسپرمی و بیوشیمیایی در موش های تیمار شده با نانوذرات اکسیدروی بررسی شد.

24 سر موش نر بالغ NMRI با میانگین وزنی (2/11 ± 35/45 گرم) به صورت تصادفی به چهار گروه (6n=) کنترل، نانو ذرات اکسید روی (50 میلی گرم/ کیلوگرم)، ان استیل سیستیین (150 میلی گرم/ کیلوگرم) و ان استیل سیستیین + نانو ذرات اکسید روی تقسیم بندی و به مدت 28 روز به صورت داخل صفاقی تیمار شدند. سپس موش ها بی هوش و اپیدیدیم چپ آن ها برای ارزیابی پارامترهای اسپرمی (تعداد، تحرک و قابلیت حیات) استفاده شد. علاوه بر این سطح سرمی تستوسترون، LH و FSH، مالون دی آلدیید و ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار SPSS و روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون Tukey تجزیه و تحلیل و تفاوت میانگین ها در حد (0/05p< ) معنی دار در نظر گرفته شد.

کاهش معنی داری در تعداد، درصد تحرک پیش رونده و قابلیت حیات اسپرم، ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل، سطح تستوسترون، LH و FSH سرم در گروه نانو ذرات اکسید روی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (0/001<p). در حالی که سطح مالون دی آلدیید پلاسما افزایش معنی داری را نشان داد (0/001p<). در تیمار هم زمان ان استیل سیستیین با نانو ذرات اکسید روی پارامترهای فوق به طور معنی داری بهبود یافت. در گروه ان استیل سیستیین اختلاف معنی داری در پارامترهای فوق نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد (0/05>p).

این یافته ها نشان داد که ان استیل سیستیین با کاهش استرس اکسیداتیو، افزایش سطح ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل و میزان تستوسترون دارای نقش محافظتی در مقابل اثرات مخرب نانو ذرات اکسید روی بر پارامترهای اسپرمی و فاکتورهای بیوشیمیایی است.