بررسی قواعد مهم کرامت انسانی درخصوص دادرسی عادلانه در فقه شیعه و حقوق

برخورداری از حق کرامت انسانی یکی مهمترین حقوق بشری است. حق های بنیادین انسان که ارتباطی وثیق با کرامت ذاتی و فاعلیت اخلاقی انسان دارند، از جهت نظری غیر قابل انکار وغیر قابل سلب اند وحکومت نمی تواند نسبت به آن ها دست اندازی کند. این حقوق را حکومت ایجاد نمی کند تا بتواند آن را سلب کند. بحث دادرسی عدلانه در فقه و حقوق یکی از مباحث مهم است؛ محاکمه مجرمان با حضور هیات منصفه و همچنین استرداد این مجرمان از ارفاق های مهمی است که قانون گذاران در مورد این گروه افراد اعمال می کنند و ارتباط مستقیمی با کرامت انسانی دارد. سوال ما در این مقاله این بود که قواعد مهم کرامت انسانی درخصوص دادرسی عادلانه در فقه شیعه و حقوق کدامند؟ رعایت مساوات، رعایت بی طرفی قضایی، رعایت حقوق متهم، استماع اظهارت طرفین، یکسان نگری در دادگری، مساوات در اجرای حکم، صدور حکم به حق و عدم تاخیر در آن، حق بهره مندی از وکیل، حق داشتن وکیل در قوانین شکلی ایران، حق واخواهی برای متهم غایب، حق واخواهی از احکام در قوانین شکلی، رعایت شان و جایگاه عدالت در دادگستری و نهایتا لزوم رعایت دادرسی عادلانه این قواعد را تشکیل می دهند که به تفصیل در این مقاله بدانها پرداخته ایم.