ارزیابی آلودگی، دسترسی و تجمع زیستی فلزات سنگین در رسوب و صدف تیغیSolen dactylus در خورهای غرب و شرق استان هرمزگان

هدف این مطالعه تعیین غلظت فلزات سنگین در رسوبات و صدف دوکفه ای Solen dactylus در خورهای پوشیده از درختان مانگرو غرب (خور خمیر) و شرق (خور شهرنو-جاسک) استان هرمزگان و هم چنین ارزیابی آلودگی، تجمع زیستی و تعیین سمیت فلزات سنگین (آهن، نیکل، مس و سرب)، در این مناطق می باشد. رسوبات بستر جهت تعیین دانه بندی، کربن آلی، مواد آلی، غلظت کل، غلظت جزیی و دسترسی زیستی فلزات، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عوامل محیطی مانند مواد آلی و اندازه دانه بندی رسوبات بر توزیع فلزات سنگین تاثیر گذارند. با توجه به نتایج به دست آمده هیچ اختلاف معنی داری در تجمع فلزات در رسوبات بین دو ایستگاه مشاهده نگردید (0/05<P). نتایج شاخص های فاکتور آلودگی و غنی شدگی نشان دادکه فلزات نیکل و سرب دارای درجه آلودگی و غنی شدگی متوسط می باشند. شکل ژیوشیمیایی فلزات مورد مطالعه بیانگر دسترسی زیستی بیش تر فلزات مس و سرب بود. شاخص کد ارزیابی ریسک و جدول SQRT نشانگر درجه ریسک بالا برای فلز مس در خور شهرنو و فلز سرب در خور خمیر بوده و هر دو فلز بالاتر از حد آستانه (TEL) برای صدف ها در منطقه قرار دارد. نتایج فاکتور تجمع زیستی صدف S. dactylus نشان داد که در هر دو منطقه، تجمع فلز مس بیش تر از بقیه فلزات مورد مطالعه می باشد. به طور کلی مطالعه حاضر نشان داد که رسوبات این مناطق از نظر فلزات مس و سرب  آلوده کننده می باشند.