رابطه ی بین مصرف تجربی آنتی بیوتیک ها با طول مدت اقامت نوزادان نارس بستری در بخش NICU یک بیمارستان آموزشی در تهران

آنتی بیوتیک ها یکی از داروهای پرمصرف هستند که کمک فراوانی به بهبود و درمان بیماری ها می کنند؛ اما تجویز نادرست و استفاده ی بی رویه از آن ها، سبب افزایش طول اقامت بیماران و هزینه های بستری می شود. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین مصرف تجربی آنتی بیوتیک ها با طول مدت اقامت نوزادان نارس بستری در بیمارستان مهدیه تهران به انجام رسید.

مطالعه ی حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی است که در سال 1399 بر روی 159 نفر از نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان مهدیه شهرتهران انجام گرفت. ابزار مورد مطالعه، پرسش نامه ای بود که روایی آن به روش تحلیل محتوا و پایایی پرسش نامه با روش آلفای کرونباخ سنجیده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و به کمک آماره های توصیفی فراوانی و درصد و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل انجام گرفت. 

نتایج نشان داد که 52/2 درصد نوزادان دختر بودند و 79/9 درصد زایمان ها به صورت سزارین انجام شدند. میانگین مدت اقامت نوزادان 31/47 روز و میانگین تولد نوزادان 30 هفته بود. بر طبق نتایج مطالعه بین طول اقامت نوزادان با مدت تجویز آنتی بیوتیک و تعداد دوره های دریافت آنتی بیوتیک رابطه ی معنی داری وجود داشت (0/05>P). به گونه ای که اقامت نوزادان با دوره دریافت کمتر از 14 روز، تقریبا نصف اقامت نوزادان بیش از 14 روز بود. همچنین رابطه ی معنی داری بین تعداد دوره های دریافت آنتی بیوتیک با طول مدت اقامت بیماران وجود داشت (0/05>P). با افزایش تعداد دوره دریافت آنتی بیوتیک، طول مدت اقامت نوزادان نیز به صورت معنی داری افزایش یافته بود. نتایج مطالعه نشان داد که بین وزن تولد نوزادان، هزینه ی تخت و هزینه ی کل با تجویز تجربی آنتی بیوتیک ها رابطه ی معنی داری وجود دارد (0/05>P).

باتوجه به این که مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها زمینه ی کاهش طول مدت اقامت نوزادان بستری را در پی دارد، تدوین پروتکل آنتی بیوتیکی به روز و مشخص از سوی وزارت بهداشت برای نوزادان نارس و آگاهی رسانی به پزشکان در خصوص تجویز تجربی آنتی بیوتیک ها و اجرای برنامه های آنتی بیوتیک استواردشیپ بیمارستان ها در بخش مراقبت های ویژه نوزادان، انتشار راهنماهای استاندارد درمانی، برگه های آماده شامل دستور تجویز آنتی بیوتیک ها به همراه دوز صحیح و آموزش بالینی پزشکان ضرورت می یابد.