اثرات محافظت کننده عصبی سلول های سرتولی در اختلالات حرکتی

بیضه پستانداران به عنوان یک اندام تخصصی متشکل از لوله های منی ساز، برای تولید اسپرم و هورمون های جنسی مردانه تکامل یافته است. هر یک از این لوله های منی ساز حاوی سلول های تخصصی است که در داخل شبکه ای از بافت همبند سست و سلول های بینابینی قرار گفته است. علاوه بر سلول های اسپرماتوگونی، اپیتلیوم لوله های منی ساز، حاوی سلول های سوماتیک منحصربه فردی به نام سلول های سرتولی می باشد. این سلول ها، برای تشکیل بیضه و اسپرم زایی ضروری هستند و اسپرماتوگونی ها را تا لومن مرکزی لوله ها احاطه می کنند. فاکتورهای زیادی از جمله پروتیین ها، فاکتورهای رشد، سیتوکین های ضد التهابی، پروستاگلاندین ها و آنزیم های کلیدی توسط این سلول ها سنتز و ترشح می شوند. سلول های سرتولی به دلیل ایمنی و مقاومت در برابر واکنش های سیستم ایمنی و ترشح مواد مغذی و ضد التهابی، پتانسیل بالایی در درمان بیماری های عصبی دارند. این سلول ها در خارج از بیضه توانایی ایجاد محافظت ایمنی برای بافت های همبند، افزایش تکثیر سلولی و تمایز نورونی و زنده ماندن برای دوره های طولانی مدت دارند که در صورت پیوند به مغز برای سیستم عصبی مرکزی غیرسمی بوده و از این رو، منبع سلولی مناسبی برای پیوند محسوب می شوند.

امروزه پیوند سلولی به عنوان روشی امیدوارکننده برای بهبود بیماری های ناتوان کننده عصبی معرفی شده است. در این مطالعه مروری، نقش سلول های سرتولی در درمان اختلالات حرکتی دستگاه عصبی مرکزی مورد بحث قرار گرفته است.