اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی، نشخوار فکری و اجتناب تجربی در نوجوانان مبتلا به افسردگی

افسردگی یکی از رایج‏ترین اختلالات روان‏شناختی است که بسیاری از روان‏ درمانگران به آن توجه ویژه داشته‏اند و درمان آن از چالش انگیزترین موضوعات بالینی است. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی، نشخوار فکری و اجتناب تجربی در نوجوانان افسرده انجام شد. پژوهش از نوع نیمه ‏آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. تمامی دانش‏آموزان دختر دوره متوسطه اول منطقه‏ 18 شهر تهران جمعیت آماری این پژوهش را تشکیل دادند. با نمونه‏گیری در در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و در گروه های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی-فرم کوتاه، پرسشنامه تحمل پریشانی، پرسشنامه نشخوار فکری و پرسشنامه پذیرش و عمل را تکمیل کردند. داده ها با روش‏های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد.نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل تغییر معنا‏داری در تحمل پریشانی (56/44=F، 004/0=P و 60/0=η) و نشخوار فکری (32/9=F، 013/0=P و 57/0=η) از پیش‏ آزمون به پس‏ آزمون وجود دارد و در اثر مداخله به روش پذیرش و تعهد، تحمل پریشانی و نشخوار فکری در گروه آزمایش بهبود یافته است (05/0>P). همچنین، بین آزمودنی‏های دو گروه تغییر معنا‏داری در نمره اجتناب تجربی از پیش آزمون به پس ‏آزمون وجود دارد و در اثر مداخله اجتناب تجربی دختران گروه آزمایش کاهش یافته است (26/15=F، 009/0=P و 61/0=η). با توجه به نتایج پژوهش می‏توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به‏ عنوان یک مداخله کلیدی در حوزه پیش‏گیری از آسیب‏های عاطفی و شناختی در نوجوانان استفاده کرد.