بررسی عوامل موثر در شکست و موفقیت کسب و کار های نوپا در ایران با راهبرد نظریه زمینه ای ساخت گرا

کسب و کارهای نوپا (استارت آپ ها) به عنوان مدل جدیدی از شکل گیری و رشد کسب و کارها در سال های اخیر و در سراسر جهان مورد توجه دولت ها و سرمایه گذاران قرارگرفته اند و نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشورها دارند. نرخ موفقیت استارت آپ ها در سراسر جهان پایین بوده و بنابراین در سال های اخیر تلاش هایی برای تدوین عوامل شکست و موفقیت آنها انجام شده است. هدف از این مقاله، بررسی این عوامل در اکوسیستم کسب و کار ایران از طریق انجام مصاحبه با فعالان این حوزه است و از بعد روش انجام پژوهش، تلاش شده است که با استفاده از راهبرد پژوهش نظریه زمینه ای و با روش ساختگرای چارماز، به شناسایی عوامل مذکور در ایران پرداخته شود. در این پژوهش با انجام 25 مصاحبه با فعالان این حوزه، 7 مقوله کلی، 32 مقوله و 87 مفهوم استخراج گردید. مقوله های کلی شامل داشتن مدل کسب و کار مناسب، جذب سرمایه و حمایت، شناخت و مدیریت بازار، توان مدیریتی موسس، ویژگی های محصول/خدمت، ویژگی های تیم و مسایل حقوقی و قانونی است. نتایج حاصل نشان از آن دارد که تعدادی از عوامل موثر، مستقل از جامعه میزبان کسب و کار بوده و در پژوهش های متعدد جهانی نیز مورد اشاره قرار گرفته است اما تعدادی دیگر نیز وابسته به فرهنگ و شرایط جامعه به وجود می آید. بنابر این، برای بهبود نتایج عملکرد و موفقیت این کسب و کار ها، علاوه بر آموزش های جهانی در این حوزه، شناخت فرهنگ و عوامل مرتبط با جامعه حایز اهمیت است.