ارزیابی مقدار کاهش انتشار گازگلخانه ای CO2 در محیط زیست با جایگزینی پوزولان معدنی محلی به عنوان بخشی از سیمان در بتن با رویکردکاهش آلایندگی

گرمایش جو کره زمین عمدتا به دلیل آلودگی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای و غالبا دی اکسیدکربن (CO2) می باشد. کاهش گازهای گلخانه ای و تجزیه و تحلیل و نظارت بر محیط زیست یکی از دغدغه های بشر امروزی است.کارخانه های سیمان تولیدکنندگان عمده گازهای گلخانه ای هستند. هدف اصلی این پژوهش، یافتن ماده ای با خاصیت سیمانی (پوزولان) و قابل جایگزینی در قسمتی از سیمان بتن با مد نظر قرار دادن کاهش مصرف سیمان وکاهش انتشارگاز گلخانه ای CO2 می باشد. پوزولان معدنی محلی مورد پژوهش، دارای خواص مشابه پوزولان های مشهور جهان بوده و استانداردهای مربوط را داراست.

به منظور یافتن طرح بهینه جایگزینی پوزولان معدنی محلی با بخشی از سیمان، در تابستان سال 1400، طرح اختلاط با چهار گونه 5، 10، 15 و 20 درصد وزنی مورد مطالعه قرار گرفت و تاثیر آن بر مقاومت فشاری بتن و مقدار انتشار گاز گلخانه ای CO2 و توانایی آن درکاهش مقدار آلایندگی زیست محیطی در مقایسه با بتن سیمانی معمولی مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج نشان داد بهترین میزان جایگزینی این پوزولان به سیمان در بتن، 15 درصد وزنی است و باعث افزایش 4/2 درصدی مقاومت می شود. همچنین این پوزولان نسبت به بتن سیمانی معمولی 20/15 کیلوگرم در هر مترمکعب CO2 کمتری منتشر می نماید که این مقدار مشابه سایر پوزولانهای پرکاربرد می باشد.

با توجه به اثرات مطلوب درتقویت ساختار وکاهش مصرف سیمان در بتن، پوزولان مورد پژوهش را می توان به عنوان ماده ی کاهنده سیمان و دوستدار محیط زیست معرفی نمود.