تغییر بیان RNA های طولانی غیرکدکننده و p53 در سرطان پستان لومینال A

سرطان پستان دومین علت شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در بین زنان است. RNAهای طولانی غیر کد کننده (lncRNA ها) جمعیت قابل توجهی از RNA های غیر کد کننده با عملکردهای کاملا تعریف شده در سلول های طبیعی مجاور و توموری هستند. عدم بیان آنها با ایجاد انواع مختلف سرطان همراه بوده است.

هدف از این مطالعه بررسی تغییرات در 3 مورد lncRNA و p53 در نمونه های بافتی گروهی از زنان مبتلا به آدنوکارسینوم پستان نوع لومینال بود. در این مطالعه مورد-شاهدی، سطح بیان ژن p53 و سه مورد lncRNA در ارتباط با سرطان پستان لومینال A در 80 تومور کارسینوم مهاجم مجاری پستان و بافت های طبیعی مجاور مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه گیری بیان ژن های مذکور از روش Real-time PCR کمی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان دهنده افزایش معنی دار سطح بیان IGFBP7-AS1 و RHPN1-AS1 در بافت های توموری در مقایسه با بافت های طبیعی مجاور بود (05/0 >p)، در حالی که بیان P53 و LINC00861 در بافت های توموری کاهش معنی داری را نشان داد (05/0 >p). منحنی مشخصه عملیاتی گیرنده Receiver Operating Characteristic ((ROC قدرت تشخیصی LINC00861 را در تمایز بافت های توموری از بافت طبیعی مجاور با حساسیت 90 درصد و اختصاصیت 96 درصد نشان می دهد که می تواند با p53 نیز تعامل داشته باشد. بر اساس سطح زیر منحنی (AUC)، بیان ژن های Linc00861، p53، RHPN1-AS1 و IGFBP-AS1 می تواند به تمایز بیماران از افراد سالم با قدرت تشخیصی به ترتیب 855/0، 824/0، 778/0 و 659/0 کمک کند.

نقش کلیدی این ژن ها در کنترل مسیرهای مرتبط با سرطان و تغییر بیان آنها در بدخیمی های مورد مطالعه نشان می دهد که می توان از آنها به عنوان نشانگرهای زیستی برای تشخیص سرطان، پیش آگهی و اهداف درمانی احتمالی استفاده کرد. در پژوهش حاضر، نقش lncRNAها و p53 در کارسینوم مهاجم مجاری پستان نوع لومینال A و اهمیت آنها در پیش آگهی و درمان بیماران مورد بحث قرار می گیرد.