تاثیر تمرینات مبتنی بر واقعیت مجازی بر تعادل و خطر سقوط زنان سالمند

مقدمه و اهداف:

 زمین افتادن یا سقوط به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات سالمندی مطرح شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا و خطر سقوط زنان سالمند بود.

مواد و روش ها :

جامعه آماری این تحقیق کلیه سالمندان زن با میانگین سنی 0/34±64/96 و میانگین قد 0/67±163/16 سانتی متر و میانگین جرم بدن 4/91±64/27 کیلوگرم شهر تهران بودند. تعداد 30 نفر که به صورت دردسترس و هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) تقسیم بندی شدند. در پیش آزمون، تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها توسط دستگاه تعادل سنج بایودکس و خطر سقوط بوسیله آزمون شاخص راه رفتن پویا سنجیده شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 6 هفته (هفته ای 3 جلسه و هر جلسه 30 الی 45 دقیقه) به تمرینات مبتنی بر واقعیت مجازی پرداختند. در پایان، از کلیه آزمودنی ها پس آزمون گرفته شد و داده های به دست آمده توسط آزمون های تی زوجی و تحلیل کوواریانس با نسخه 21 نرم افزار SPSS در سطح معناداری 0/95 تجزیه و تحلیل شدند. 

یافته ها :

یافته های تحقیق حاضر نشان داد 6 هفته تمرینات مبتنی بر واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا و کاهش خطر سقوط زنان سالمند، تاثیر مثبت و معناداری دارد (P=0/001).

نتیجه گیری:

 نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمرینات مبتنی بر واقعیت مجازی نقش زیادی در بهبود تعادل ایستا، پویا و کاهش خطر سقوط سالمندان دارد، بنابراین پیشنهاد می شود این گروه سنی با بهره مندی از این شیوه تمرینی تاثیرگذار، از اختلال در تعادل و پیامدهای ناگوار بعد از آن که امری اجتناب ناپذیر به دنبال افزایش سن می باشد، جلوگیری کنند.