فهرست مطالب
فصلنامه طب توانبخشی
سال دوازدهم شماره 2 (خرداد و تیر 1402)
- تاریخ انتشار: 1402/04/31
- تعداد عناوین: 15
-
-
صفحات 186-201
مقدمه و اهداف:
والگوس دینامیک بیش از حد زانو که به عنوان یک الگوی حرکتی معیوب شناخته می شود، ممکن است خطر آسیب دیدگی در مفصل زانو را افزایش دهد. این وضعیت که مربوط به انحراف در راستای اندام تحتانی می باشد، در هنگام تکالیفی همچون پرش و فرود به ویژه در هنگام تحمل وزن، ممکن است آسیب های جدی را به مفصل زانو وارد کند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش والگوس داینامیک زانو در آسیب های شایع زانو می باشد.
مواد و روش ها :
در این پژوهش، مرور جامعی بر تحقیقات چاپ شده با در نظر گرفتن کلیدواژه های تخصصی انگلیسی و فارسی شاملDynamic Knee Alignment، Dynamic Knee Valgus، Knee Joint Kinematics، Medial Collapse، Medial Knee Displacement، Frontal Plane Knee Excursion ،Projection Angle، Dynamic Lower Extremity Valgus، Knee Injury، والگوس داینامیک زانو، راستای داینامیک اندام تحتانی، زاویه پروجکشن، حرکت زانو در صفحه فرونتال و آسیب های زانو در پایگاه های تخصصی انگلیسی و فارسی مگیران، مدلیب، آی اس سی، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پابمد، گوگل اسکالر، پدرو، اسکوپوس، ساینس دایرکت و ایرانداک و بین سال های 2005 الی ماه می 2021 (1384 الی اردیبهشت 1400) جست وجو شدند. تحقیقات در دو زبان انگلیسی و فارسی و با هدف گزارشات آسیب های زانو ناشی از والگوس دینامیک زانو مورد بررسی محققین قرار گرفتند. ابتدا چکیده 230 مقاله و سپس متن کامل 67 مقاله مرتبط با موضوع، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 34 مقاله درزمینه مورد بررسی با در نظر گرفتن ارتباط و نقش والگوس داینامیک زانو با آسیب های شایع زانو تایید شدند.
یافته ها:
باتوجه به یافته های حاصل از تحقیقات، بیشتر مطالعات در جامعه زنان و در رده سنی جوانان (در محدوده سنی 16 تا 25 سال) صورت گرفته بود. براساس یافته ها درزمینه نقش والگوس داینامیک زانو در آسیب های شایع زانو، الگوی حرکتی والگوس داینامیک، فرد را مستعد آسیب های شایع زانو همچون آسیب های لیگامانی به ویژه لیگامنت متقاطع قدامی (21 تحقیق)، سندرم درد پاتلوفمورال (7 تحقیق)، استیوآرتریت تیبیوفمورال (4 تحقیق) و پاتلوفمورال (1 تحقیق)، و در مواردی نیز استیوآرتریت بخش داخلی زانو، آسیب های درد مزمن مفاصل ران و زانو، و درد تیبیوفمورال و همچنین آسیب های غضروفی می کند.
نتیجه گیری:
والگوس داینامیک زانو به عنوان یک الگوی حرکتی معیوب، افراد مبتلا را مستعد آسیبهای اندام تحتانی می کند. عدم تعادل عضلانی، ضعف عضلات و اختلال در راستای استاتیک و تاثیر آن بر راستای داینامیک از مهم ترین سازوکارهای آسیب می باشند. همچنین به دلیل ویژگی های ساختاری و بیومکانیکی، بیشترین آسیب ها باتوجه به افزایش والگوس داینامیک در زنان گزارش شده است.
کلیدواژگان: اندام تحتانی، راستای استاتیک و داینامیک، جابه جایی زانو در صفحه فرونتال، زاویه پروجکشن، داینامیک زانو -
صفحات 202-217
مقدمه و اهداف:
اسکولیوز ایدیوپاتیک، بدشکلی پیچیده و سه بعدی ستون فقرات است که بیشترین میزان شیوع آن در دوره نوجوانی (10تا 18 سال) است. عدم توجه به این بدشکلی می تواند بر شدت و عوارض ناشی بیفزاید. روش های تمرینی مختلفی در جهت پیشگیری، مدیریت و اصلاح اسکولیوزیس طراحی شده است. در این میان، روش شروث به دلیل نتایج امیدوارکننده بیشتر مورد توجه محققین و درمانگران قرار گرفته است. بااین حال هنوز شواهد ضد و نقیضی دال بر اثربخشی آن وجود دارد. بنابراین هدف مطالعه مروری حاضر بررسی اثربخشی تمرینات شروث بر زاویه کاب، روتیشن تنه و کیفیت زندگی نوجوانان دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک می باشد.
مواد و روش ها:
در این مطالعه مروری، جست وجو در فاصله زمانی سال های 2005 تا ماه دسامبر 2021 میلادی ازطریق پایگاه های اطلاعاتی کاکرین، مدلین، پابمد، اسکوپوس و گوگل اسکالر و با استفاده از کلیدواژه های مرتبط با اصلاح اسکولیوز ایدیوپاتیک انجام شد. مقالاتی که صرفا از تمرینات شروث به عنوان مداخله بهره بردند، در معیار ورود به مطالعه قرار گرفتند. به منظور ارزیابی کیفیت مقالات از مقیاس پایگاه داده های شواهد فیزیوتراپی استفاده شد.
یافته ها:
در جست وجوی اولیه تعداد 96 مقاله دریافت شد. درمجموع تعداد 10 مقاله با میانگین نمره 8/5 در مقیاس پایگاه داده های شواهد فیزیوتراپی مجوز ورود به مطالعه را کسب کردند. در بین مقالات ورودی متغیرهای زاویه کاب، کیفیت زندگی و روتیشن تنه به ترتیب با 9، 6 و 4 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده اثرات معنادار تمرینات شروث برکاهش زاویه کاب (بیشتر از 5 درجه)، روتیشن تنه (بیشتر از 3 درجه) و بهبود کیفیت زندگی می باشد، درحالی که تنها در یک مقاله کاهش معنادار زاویه کاب (کمتر از 5 درجه)، مشاهده نشد.
نتیجه گیری:
شواهد حاکی از تاثیرات مثبت تمرینات شروث در بهبود این بدشکلی است. به نظر می رسد این تمرینات در ترکیب با سایر روش ها مانند ثبات مرکزی و پیلاتس موجب حصول نتایج بهتر می شود. بااین حال مقالات دارای سطح کیفت متوسط می باشند و همین امر احساس نیاز به انجام مطالعات با کیفیت در آینده را به منظور پاسخ قطعی تر ضروری می کند.
کلیدواژگان: اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان، تمرینات شروث، زاویه کاب، روتیشن تنه، کیفیت زندگی، بررسی مروری -
صفحات 218-233
مقدمه و اهداف:
مهارت های حرکتی پیش نیاز مهمی برای ورود به دبستان هستند که می توانند منجر به عملکرد بهتر دانش آموزان در حوزه یادگیری شوند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر تدوین بسته مداخله حرکتی فرایندمحور و ارزیابی اثربخشی آن بر مهارت های حرکتی بنیادی و آمادگی ورود به دبستان کودکان پیش دبستانی است.
مواد و روش ها :
روش پژوهش حاضر در بخش کیفی، مرور نظام مند و در قسمت کمی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری در بخش کیفی متخصصان حوزه مهارت های حرکتی کودک و پژوهش های چاپ شده در مجلات معتبر در محدوده سال های 1389 تا 1399برای مقالات فارسی و 2010 تا 2020 برای مقالات لاتین و در بخش کمی، کودکان پیش دبستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی 1398- 1399 بود. در پژوهش حاضر تعداد 30 نفر از کودکانی که دارای ضعف در مهارت های حرکتی و مهارت های ورود به دبستان بودند با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش بسته مداخله حرکتی فرایندمحور (13 جلسه) را دریافت کردند. پرسش نامه های این پژوهش شامل آزمون های ارزیابی حرکت کودکان (هندرسون، 1922) و آزمون آمادگی تحصیلی (دانشگاه متروپالتین، 1965) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل شدند.
یافته ها :
نتایج نشان داد مداخله حرکتی فرایندمحور ازنظر متخصصان دارای روایی محتوایی کافی است. همچنین این مداخله بر مهارت های حرکتی بنیادی (P=0001 و η2 =0/62و F=46/45) و آمادگی ورود به دبستان (P=0001 و η2 =0/59 و F=32/94) در کودکان پیش دبستانی تاثیر داشته است.
نتیجه گیری:
براساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر، بسته مداخله حرکتی فرایندمحور با بهبود تعادل، سیستم های حسی، مهارت های هماهنگی حرکتی و برنامه ریزی حرکتی، می تواند به عنوان روشی کارآمد در جهت بهبود مهارت های حرکتی بنیادی و آمادگی ورود به دبستان مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژگان: مداخله حرکتی فرایندمحور، مهارت های حرکتی بنیادی، آمادگی ورود به دبستان، کودکان پیش دبستانی -
صفحات 234-245
مقدمه و اهداف :
افراد در طول کار با کامپیوتر دچار درد گردن، عارضه سر به جلو، کیفوز و کمر درد می شوند که این امر با پیشرفت تکنولوژی روز به روز بیش تر می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دو نوع بریس ساده و سنسوردار تراکولامبوساکرال بر روی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب در افراد مبتلا به عارضه کایفوز طی تایپ کردن بود.
مواد و روش ها:
در این مطالعه نیمه تجربی، 15 آزمودنی پسر مبتلا به کایفوز داوطلب شرکت در پژوهش شدند. آزمودنی ها در سه شرایط (بدون بریس، بریس ساده و بریس دارای سنسور) تکلیف تایپ کردن با کامپیوتر را به مدت 1 دقیقه انجام دادند. یک سیستم الکترومایوگرافی 8 کاناله بی سیم جهت ثبت فعالیت عضلات منتخب ناحیه دست و شانه استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری جهت مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات در بین شرایط مختلف تایپ کردن استفاده شد. سطح معناداری برای تمام تحلیل ها برابر با 0/05 قرارگرفت.
یافته ها :
نتایج نشان داد میانه فرکانس عضله ذوزنقه در حالت استفاده از بریس سنسوردار نسبت به حالت بدون بریس به طور معناداری کمتر بود (P=0/005). میانه فرکانس سایر عضلات بین سه شرایط ازنظر آماری تفاوت معناداری را نشان نداد (P>0/05).
نتیجه گیری:
استفاده از بریس توراکولامبوساکرال دارای سنسور سبب کاهش فعالیت الکتریکی ذوزنقه بیماران مبتلا به کایفوز شد. این کاهش فرکانس احتمالا با حمایت غیرفعال بریس مرتبط می باشد. از طرفی کاهش فعالیت الکتریکی عضله ذوزنقه در هنگام استفاده از این بریس نیز مدت زمان رسیدن به خستگی را افزایش خواهد داد.
کلیدواژگان: توراکولامبوساکرال، بریس، الکترومایوگرافی، تایپ کردن -
صفحات 246-257
مقدمه و اهداف:
زمین افتادن یا سقوط به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات سالمندی مطرح شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات تعادلی مبتنی بر واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا و خطر سقوط زنان سالمند بود.
مواد و روش ها :
جامعه آماری این تحقیق کلیه سالمندان زن با میانگین سنی 0/34±64/96 و میانگین قد 0/67±163/16 سانتی متر و میانگین جرم بدن 4/91±64/27 کیلوگرم شهر تهران بودند. تعداد 30 نفر که به صورت دردسترس و هدفمند و براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) تقسیم بندی شدند. در پیش آزمون، تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها توسط دستگاه تعادل سنج بایودکس و خطر سقوط بوسیله آزمون شاخص راه رفتن پویا سنجیده شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 6 هفته (هفته ای 3 جلسه و هر جلسه 30 الی 45 دقیقه) به تمرینات مبتنی بر واقعیت مجازی پرداختند. در پایان، از کلیه آزمودنی ها پس آزمون گرفته شد و داده های به دست آمده توسط آزمون های تی زوجی و تحلیل کوواریانس با نسخه 21 نرم افزار SPSS در سطح معناداری 0/95 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها :
یافته های تحقیق حاضر نشان داد 6 هفته تمرینات مبتنی بر واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا و کاهش خطر سقوط زنان سالمند، تاثیر مثبت و معناداری دارد (P=0/001).
نتیجه گیری:
نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمرینات مبتنی بر واقعیت مجازی نقش زیادی در بهبود تعادل ایستا، پویا و کاهش خطر سقوط سالمندان دارد، بنابراین پیشنهاد می شود این گروه سنی با بهره مندی از این شیوه تمرینی تاثیرگذار، از اختلال در تعادل و پیامدهای ناگوار بعد از آن که امری اجتناب ناپذیر به دنبال افزایش سن می باشد، جلوگیری کنند.
کلیدواژگان: تعادل، واقعیت مجازی، خطر سقوط، سالمندان -
صفحات 258-273
مقدمه و اهداف :
وضعیت بدنی فاکتور بسیار مهمی در ارزیابی سلامت افراد محسوب می شود، زیرا هرگونه تغییر در وضعیت صحیح منجر به بروز بسیاری از اختلالات و بیماری ها در افراد می شود. در بین افراد جامعه، زنان روستایی باتوجه به ویژگی های خاص در زندگی خود ممکن است بیشتر از سایرین تحت تاثیر تغییرات وضعیت بدنی قرار گیرند. باتوجه به تعداد محدود مطالعات در این زمینه، هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع اختلالات وضعیت بدنی در زنان روستایی براساس رده سنی و شاخص توده بدنی بود.
مواد و روش ها :
جامعه آماری این پژوهش زنان و دختران روستایی با 3 رده سنی 15-30، 30-45 و 45-60 سال، در 20 روستای استان مرکزی از مجموع روستاهای استان می باشند که به صورت چندمرحله ای و طبقه بندی بر مبنای شاخص های جمعیت، پراکندگی جغرافیایی و میزان همکاری و مشارکت روستاها انجام شد. نمونه آماری این پژوهش تعداد 420 نفر بودند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل قدسنج دیواری (مدل Seca 206)، ترازو دیجیتال (مدل 2003D)، صفحه شطرنجی ثابت و آزمون نیویورک و پدسکوپ نوری (مدل DSI) بود که با استفاده از آن ها وضعیت بدنی افراد مورد سنجش قرار گرفت. با استفاده از آزمون نیویورک و صفحه شطرنجی و با مشاهدات صورت گرفته از نمای گوناگون نزدیک ترین وضعیت بدنی مشاهده شده توسط پژوهشگر ثبت می شد. ارتفاع قوس پا نیز با استفاده از پدسکوپ انجام شد. از نسخه 23 نرم افزار SPSS برای آزمون های آماری توصیفی و همچنین جهت مقایسه اختلالات وضعیت بدنی براساس شاخص توده بدنی و رده سنی از آزمون خی دو در سطح معناداری 05/P<0 استفاده شد.
یافته ها:
براساس یافته های پژوهش حاضر از میان ناهنجاری ها، کمرگود (هایپرلوردوزیس) (54/6 درصد)، سربه جلو (50/8 درصد) و شانه نامتقارن (39 درصد)، زانوی پرانتزی (34 درصد)، پشت کج (28 درصد)، پشت گرد (27/4 درصد) و شست کج (25/2 درصد) به ترتیب بیشترین شیوع را در بین زنان روستایی داشتند. در رده سنی 15-30 سال، به ترتیب ناهنجاری های سر به جلو، در رده سنی 30-45 سال، هایپرلوردوزیس و رده سنی 45-60 سال، شانه نابرابر بیشترین شیوع را داشتند. همچنین ناهنجاری های سر به جلو در جمعیت های با چاقی نوع1 و همچنین هایپرلوردوزیس در جمعیت های با اضافه وزن، بیشترین شیوع را داشتند. طبق آزمون خی دو و براساس رده سنی به ترتیب برای ناهنجاری های سر به جلو در رده سنی 15-30 سال، هایپرلوردوزیس در رده سنی 30-45 سال، زانو خم در رده سنی 45-60 سال و کف پای گود در رده سنی 15-30 سال به دلیل شیوع بیشتر، در میان آزمودنی ها تفاوت معناداری مشاهده شد.
نتیجه گیری :
افزایش سن و ترکیب بدنی نامطلوب در تمامی افراد عوارض گوناگونی به دنبال خواهد داشت؛ به ویژه در زنان، عملکرد جسمانی و کنترل وضعیت بدن را دچار اختلال خواهد کرد. تفاوت های مسایل مرتبط با بهداشت، میزان مرگ ومیر بالاتر و سطح امید به زندگی پایین تر نسبت به همتایان ساکن شهر، فقر، دسترسی محدود به آموزش و منابع مالی، مشارکت در امور سخت درآمدزایی برای خانواده و بعضا وابستگی بیشتر به مردان و غیره از مهم ترین عوامل موجود در بروز بسیاری از اختلالات و بیماری ها در افراد ساکن روستاها می باشد. آموزش صحیح وضعیت های مختلف بدنی و همچنین افزایش تحرکات بدنی در قالب فعالیت های بدنی هدفمند و تمرینات بدنی می توانند عواملی برای اصلاح وضعیت بدنی و ارتقا سلامتی محسوب شوند.
کلیدواژگان: وضعیت بدنی، اختلالات اسکلتی عضلانی، زنان روستایی، سن، شاخص توده بدنی -
صفحات 274-291
مقدمه و اهداف :
امروزه با صنعتی شدن جوامع و کوچک تر شدن تعداد افراد خانوارها و گسترش زندگی انفرادی، مراقبت از سالمندان و نظارت بر عملکرد آن ها در زندگی روزمره اهمیتی دوچندان یافته است. حمل دستگاه های مراقبتی یکی از راهکارهای پیشنهادی است که البته به علت احساس ناخوشایند حمل چنین تجهیزاتی و باتوجه به اختلالاتی چون فراموشی ناشی از آلزایمر شاید راه حل مناسبی نباشد. یکی از راهکارهای مورد توجه پژوهشگران بررسی رفتار انسان ازطریق داده های حسگرهای موجود در تلفن همراه است که با کمک آن امکان تشخیص رویدادهای غیرطبیعی ممکن خواهد بود. در این زمینه، یکی از چالش های پیش رو تنوع بالای رویدادهای ناهنجار است که در این پژوهش برای حل آن از شبکه های عصبی فازی استفاده می شود. چالش دیگر، نیاز به تحلیل دقیق داده های آموزشی برای دستیابی به مدلی قدرتمند است که برای مواجهه با این چالش استفاده از شبکه های عصبی عمیق پیشنهاد می شود.
مواد و روش ها:
در این مقاله، تشخیص ناهنجاری در مسیر حرکت با استفاده از ترکیب طبقه بند مبتنی بر سیستم تطبیقی استنتاج عصبی فازی و یک شبکه عصبی عمیق کانولوشنی مورد توجه قرار گرفته است. این شبکه عمیق با بهره گیری از الگوریتم تکاملی وال بهینه سازی می شود. روش پیشنهادی، بر روی مجموعه ای از داده های مسیر حرکت با مبدا و مقصد مشخص که مربوط به حسگر تلفن همراه کاربر است، مورد ارزیابی قرار می گیرد.
یافته ها :
نتایج به دست آمده از شبیه سازی سیستم پیشنهادی که با درصد صحت 95/5 درصد برای دسته بندی داده های آزمایش همراه بوده است، گواهی بر عملکرد مطلوب روش پیشنهادی است.
نتیجه گیری:
به نظر می رسد بهره گیری از ترکیب طبقه بند مبتنی بر سیستم تطبیقی استنتاج عصبی فازی و یک شبکه عصبی عمیق کانولوشنی در تشخیص ناهنجاری مسیر طی شده توسط افراد مبتلا به فراموشی ناشی از بیماری آلزایمر موفق عمل کرده است.
کلیدواژگان: تشخیص ناهنجاری مسیر، مراقبت از سالمندان، شبکه عصبی عمیق، شبکه فازی، بهینه سازی -
صفحات 292-305
مقدمه و اهداف :
امروزه کمردرد یکی از اختلالات عضلانی اسکلتی متداول است که مطالعه آن در گروه سنی نوجوانی به دلیل اینکه زمینه ساز شروع کمردردهای مزمن، شدید و مکرر در بزرگسالی می باشد، مهم است. بر همین اساس این پژوهش با هدف مقایسه تحمل و قدرت عضلات تنه و تعادل در دانش آموزان دختر با و بدون کمردرد در استان قزوین انجام شد.
مواد و روش ها :
مطالعه حاضر به صورت مقایسه ای انجام شد. در این مطالعه 196 دختر دانش آموز در 2 گروه 98 نفر بدون کمردرد (سن: 2/79±16/22 سال، قد: 0/05±1/60 متر، وزن: 10/17±54/83 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 3/35±21/06 کیلوگرم بر مترمربع) و 98 نفر با عارضه کمردرد (سن: 0/84±16/01 سال، قد: 0/06±1/62 متر، وزن: 10/50±56/76 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 3/57±21/59 کیلوگرم بر متر مربع) شرکت کردند. برای اندازه گیری تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون لک لک و تعادلی ستاره استفاده شد. قدرت فلکشن و اکستنشن تنه به وسیله ام ام تی و استقامت نیز به ترتیب با آزمون های فلکشن 60 درجه و سورنسن ارزیابی شد. تحلیل داده ها با آزمون تی مستقل انجام شد.
یافته ها :
نتایج تحقیق حاضر تفاوت معناداری بین قدرت و استقامت فلکشن تنه (P=0/005)، نسبت استقامت تنه (P=0/004)، قدرت اکستنشن تنه (P=0/02)، تعادل ایستا (P=0/004) و نمره کل تعادل پویا (P=0/02) در 2 گروه با و بدون کمردرد نشان داد.
نتیجه گیری:
باتوجه به نتایج تحقیق حاضر درزمینه تفاوت معنادار قدرت و استقامت عضلات تنه و نیز تعادل ایستا و پویا در افراد با و بدون کمردرد، تقویت عضلات این ناحیه جهت پیشگیری و یا کاهش کمردرد پیشنهاد می شود. به نظر می رسد بررسی دوره ای اختلالات وضعیت بدنی و عدم تعادل عضلانی در بخش های مختلف بتواند در پیشگیری از ایجاد مشکلات وضعیت بدنی و دردهای ناشی از آن موثر باشد.
کلیدواژگان: کمردرد، تحمل و قدرت، استقامت، تعادل، نوجوانان -
صفحات 306-319
مقدمه و اهداف:
یکی از مهم ترین و متغیرترین ویژگی های ساختاری پا، کاهش ارتفاع قوس طولی داخلی هنگام تحمل وزن بدن است که موجب بدشکلی در ساختار اسکلتی مچ پا و عارضه پرونیشن می شود. تحقیق حاضر با هدف مقایسه عملکرد تعادلی ایستا و پارامترهای منتخب پلانتار پای برتر و غیربرتر در بین دختران نوجوان فعال سالم و مبتلا به ناهنجاری پرونیشن مچ پا انجام شد.
مواد و روش ها:
این مطالعه از نوع نیمه تجربی و علی مقایسه ای است. شرکت کنندگان 32 دختر نوجوان سالم فعال و 32 دختر نوجوان مبتلا به پرونیشن مچ پا در سنین 14-17 سال بودند که به صورت تصادفی و دردسترس انتخاب شدند. برای ارزیابی وضعیت بدنی از دستگاه تست نیویورک، سنجش افت استخوان ناوی از روش برودی، ارزیابی قوس کف پا از طریق شاخص جیپاکس – اسمیراک و بررسی تعادل ایستا با آزمون رومبرگ با چشمان بسته استفاده شد. به منظور بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای مقایسه پارامترهای منتخب پلانتار و تعادل ایستا دختران نوجوان سالم و مبتلا به پرونیشن از آزمون تی مستقل و برای مقایسه وضعیت بدنی دو گروه، بنا بر عدم نرمال بودن توزیع داده های از آزمون ناپارامتریک یومن ویتنی با نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری (P<0/05) استفاده شد.
یافته ها:
در پارامترهای منتخب ارزیابی وضعیت بدنی، مقادیر میانگین متغیرهای سر به جلو (1/1)، شانه نابرابر (3/6)، لوردوز کمری (8/3)، کایفوز پشتی (1/6)، زانوی پرانتزی (0/8)، زانوی ضریدری (0/12)، والگوس پاشنه (6/2) و واروس پاشنه (1/2)، در گروه دختران نوجوانان مبتلا به پرونیشن بالاتر از گروه سالم گزارش شد. باوجوداین در پارامترهای منتخب پلانتار، فقط در بین افت استخوان ناوی در پای برتر (P=0/00) و غیر برتر (P=0/03) و همچنین شاخص کف پای برتر (P=0/00) و پای غیر برتر (P=0/03) اختلاف معنادار دیده شد؛ به علاوه بین تعادل ایستا دختران نوجوان فعال و مبتلا به پرونیشن نیز اختلاف معناداری مشاهده شد (P=0/00).
نتیجه گیری:
دختران نوجوان مبتلا به پرونیشن از ناهنجاری هایی بیشتر نسبت به دختران نوجوان سالم برخوردارند و تغییرات مکانیکی به وجودآمده در وضعیت بدنی موجب افزایش لوردوز کمر و والگوس پاشنه، افت بیشتر استخوان ناوی، افزایش شاخص صافی کف پا وکاهش عملکرد تعادلی در بین دختران نوجوان مبتلا به پرونیشن نسبت به دختران نوجوان سالم شده است.
کلیدواژگان: تعادل، پرونیشن، پای برتر و غیربرتر، دختران نوجوان، فعال -
صفحات 320-335
مقدمه و اهداف :
راه حل های خلاقانه برای موفقیت ورزشی، توسعه استعداد و سیستم انتخاب از اهمیت اساسی برخوردار است و مهم است که در سال های اولیه شکوفا شود. ازطرفی محیط بازی یکی از موثرترین محیط ها در حمایت از خلاقیت حرکتی کودکان پیش دبستانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازی های خلاقانه و سنتی بر هماهنگی حرکتی و خلاقیت در عمل و حرکت در دختران 6 تا 7 سال بود.
مواد و روش ها :
پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با طرح پیش آزمون پس آزمون انجام شد. 107 دختر 6-7 سال به روش نمونه گیری دردسترس و براساس معیارهای ورود و خروج از مطالعه در 2 گروه تمرین خلاقانه و سنتی تقسیم شدند. از پرسش نامه جمعیت شناختی، آزمون تفکر خلاق در عمل و حرکت و آزمون هماهنگی حرکتی و بازی های حرکتی استفاده شد. پروتکل تمرینی شامل بازی های حرکتی خلاق مسابقه امدادی راه رفتن به سبک خرچنگ، حباب بازی، گرگ گرسنه، بازی با توپ های رنگی کوچک، بازی های بادکنکی و بازی های سنتی بود. برای پیش آزمون و پس آزمون، آزمون تفکر خلاق در عمل و حرکت و آزمون هماهنگی حرکتی اجرا شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS تحلیل شد.
یافته ها :
یافته ها نشان داد برای متغیر هماهنگی حرکتی، اثر اصلی مراحل ارزیابی معنادار است (P=0/001) و در پس آزمون هماهنگی حرکتی هر 2 گروه بهتر بود. اثر اصلی گروه معنادار است (P=0/001) و گروه تمرین خلاقانه هماهنگی حرکتی بهتری در پس آزمون داشت. اثر تعاملی گروه در مراحل ارزیابی معنادار است (P=0/001). در نمره کل خلاقیت در عمل و حرکت اثر اصلی مراحل ارزیابی، اثر اصلی گروه و اثر تعاملی گروه در مراحل ارزیابی معنادار است (P=0/001). میانگین نمره کل خلاقیت و مولفه های سیالی، ابتکار و تخیل در پس آزمون بالاتر از پیش آزمون بود و گروه بازی خلاقانه نمرات بالاتری در این مولفه ها کسب کردند. اجرای بازی های خلاقانه تاثیر معنادار بیشتری بر خلاقیت در عمل و حرکت کودکان و هماهنگی بدنی کودکان نسبت به بازی های سنتی داشت.
نتیجه گیری :
هماهنگی بدنی و خلاقیت حرکتی کودکان با تمرین بازی های خلاقانه افزایش می یابد. مهارت های خلاقیت حرکتی کودکان به ویژه مهارت روانی و ابتکار و تخیل آن ها از طریق بازی پشتیبانی می شود. بهتر است جهت رشد مهارت های ذهنی و حرکتی کودکان در ساعات تربیت بدنی در مدارس از تمرینات و بازی های خلاقانه استفاده شود.
کلیدواژگان: سیالی حرکت، تخیل، ابتکار حرکت، بازی -
صفحات 336-347
مقدمه و اهداف :
امروزه شایع ترین مکانیسم آسیب مفصل زانو برای جودوکاران درشرایط ایستاده رخ می دهد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط متغیرهای کینماتیکی با وقوع آسیب های زانو در جودوکاران مرد بود.
مواد و روش ها :
بدین منظور تعداد 15 نفر از جودوکاران مرد با دامنه سنی 20 تا 30 سال براساس معیارهای ورود وخروج انتخاب و به 2 گروه 7 نفره دارای سابقه آسیب مفصل زانو و 8 نفر بدون سابقه آسیب تقسیم شدند. بعد از مارکرگذاری روی بدن آزمودنی ها از آن ها خواسته شد بر روی جعبه 30 سانتی متری قرار گرفته و پس ازیک پرش روبه بالاروی یک پا (پای تکیه گاه) روی سطح زمین فرودآیند. برای اندازه گیری زوایای مفاصل زانو و تنه هنگام پرش و فرود نیز از دوربین هایی که در 4 طرف قرار گرفته بودند، استفاده شد. از آزمون شاپیرو ویلک برای نرمال بودن داده ها، از آزمون تحلیل کوواریانس برای بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق استفاده شد. سطح معناداری نیز P<0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها :
یافته ها نشان داد جودوکاران سالم نسبت به جودوکاران با سابقه آسیب دارای زاویه فلکشن زانوی کمتر و والگوس زانوی بیشتری بودند. همچنین فلکشن تنه کمتر، چرخش داخلی زانو بیشتر و نهایتا سرعت چرخش نسبی بین ران و درشت نی بیشتری در گروه سالم نسبت به گروه آسیب دیده مشاهده شد (P<0/05).
نتیجه گیری:
باتوجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد ورزشکاران دارای سابقه آسیب اندام تحتانی، دارای میزان فلکشن کمتر و والگوس بیشتر در زانو، فلکشن تنه کمتر، چرخش داخلی زانوی بیشتر و نهایتا سرعت چرخش نسبی بین ران و درشت نی بیشتری نسبت به ورزشکاران بدون سابقه آسیب زانو هستند. بنابراین متخصصان و مربیان باید تمرینات پیشگیری از آسیب دوباره را برای این گروه از ورزشکاران طراحی کنند.
کلیدواژگان: کینماتیک، آسیب زانو، والگوس زانو، جودو -
صفحات 348-361
مقدمه و اهداف:
کنترل قامت از ضروری ترین و اساسی ترین مولفه ها برای حفظ استقلال حرکت و وضعیت قایم در سالمندان است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر الگوهای مختلف تمرینات بینایی بر نوسانات قامتی سالمندان است.
مواد و روش ها :
پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و 72 شرکت کننده زن سالمند در شهر مشهد بود. میانگین سن، وزن و قد آن ها به ترتیب بدین صورت بود: (سال 2/4±68/7)، (کیلوگرم 4/4±67/7) (سانتی متر 3/2±163/1). شرکت کننده ها به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه، شامل 3 گروه آزمایش (تمرین ساکاد، آنتی ساکاد و تمرین تعقیبی) و 1 گروه کنترل تقسیم شدند. همه گروه ها تحت 4 شرایط متفاوت ارایه محرک بینایی و هم زمان با ثبت نوسانات قامتی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه های تمرینی به مدت 4 هفته در برنامه تمرینی شرکت کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس مرکب در اندازه های تکراری استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نسخه 25 نرم افزار SPSS انجام شد.
یافته ها :
نتایج تحلیل واریانس مرکب با اندازه های تکراری نشان داد اثر اصلی زمان در سطح قدامی-خلفی و داخلی-خارجی به ترتیب با ضریب اثر 0/57 و 0/492، معنادار است (05/P<0) و بدین معناست که دامنه نوسان قامت در گروه های آزمایشی بدون در نظر گرفتن گروه تمرینی، تفاوت معنادار در طول زمان داشته اند. همچنین اثر تعاملی زمان در سطح قدامی-خلفی و داخلی-خارجی به ترتیب با اندازه اثر 0/168 و 0/28 معنادار است (0/010=P) و بیانگر کاهش معنادار میانگین نوسانات قامت در طول زمان در گروه ها است. نتایج نشان داد گروه تمرینات ساکادی بیشترین کاهش را در میزان نوسانات قامت در سطح قدامی-خلفی و داخلی-خارجی نشان دادند (05/P<0).
نتیجه گیری:
به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد انجام تمرینات بینایی با استراتژی های مختلف، باعث کاهش نوسانات قامتی در محور داخلی-خارجی و قدامی-خلفی شرکت کننده ها شد. باتوجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که تکالیف ساکادی نسبت به تکالیف آنتی ساکاد و تعقیبی در هر دو محور قدامی-خلفی و داخلی-خارجی، نوسان قامت کمتری ایجاد می کند. نهایتا باتوجه به اثر بخشی تمرین الگوهای مختلف بینایی بر نوسانات قامت، پیشنهاد می شود این تمرینات به منظور کاهش نوسانات قامت در برنامه تمرینی سالمندان قرار داده شود.
کلیدواژگان: کنترل خیرگی، تمرین بینایی، نوسان قامتی، سالمندان -
صفحات 362-381
مقدمه و اهداف:
پژوهش حاضر با هدف تدوین راهنمای مراقبت از بیماران ام اس برای فیزیوتراپیست ها انجام شد.
مواد و روش ها :
روش پژوهش حاضر، پیمایشی بود و جامعه آماری آن را کلیه فیزیوتراپیست هایی که حداقل 1 سال سابقه کار با بیماران ام اس داشتند، تشکیل دادند. باتوجه به حجم جامعه، 85 نفر به شیوه تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته مشتمل بر 61 سوال بود که درزمینه 4 محور اصلی راهنمای مراقبت از بیماران ام اس، براساس الگوی تایلر تهیه شده بود و روایی محتوایی آن توسط 10 تن از کارشناسان این حوزه تایید شد. داده های پژوهش از طریق آمار توصیفی (فراوانی و درصد) و استنباطی (آزمون فریدمن) با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شدند.
یافته ها:
نتایج پژوهش حاضر نشان داد «جلوگیری از زمین گیر شدن بیمار»، «بهبود کیفیت و امید به زندگی و پیشگیری از افسردگی»، «حداکثر استقلال فردی»، «آموزش به بیمار و خانواده وی جهت کنترل آسیب های روحی و روانی»، «تاکید بر درمان دارویی و فیزیوتراپی»، «پیشگیری از پس رفت بیمار به درجات بالاتر»، «آموزش جهت کنترل آسیب های اسکلتی عضلانی و بهبود عملکرد اسکلتی عضلانی و جلوگیری از کنتراکچر»، «حفظ روحیه بیمار علی الخصوص دوره عود بیماری»، «تقویت عضلات شامل قدرتی و استقامتی هماهنگی عضلات و تعادل» و «بازگرداندن به زندگی طبیعی» به ترتیب مهم ترین مولفه ها در محور هدف آموزش به بیماران ام اس بودند. همچنین «آموزش ورزش های مناسب»، «تمرینات ورزشی سبک»، «استفاده از تجربیات موفق بیمارانی که ام اس داشته اند و ارایه آن توسط خود آن ها» و «آموزش به خانواده جهت دور نگهداشتن بیمار از استرس» مهم ترین مولفه های محتوای آموزش به بیماران ام اس بودند. «آموزش حضوری»، «آموزش های گروهی»، «درمان در مرکز اختصاصی»، «آموزش گروهی از طریق انجمن ام اس»، «نمایش فیلم هایی که یکی از شخصیت های فیلم، ام اس دارد و نمایش موفقیت های او که باعث امیدواری افراد شود» و «مشاوره با خانواده» مهم ترین مولفه های محور روش آموزش و در آخر «ارزشیابی کیفی از عملکرد بیمار و ارایه گزارش توسط فیزیوتراپیست»، «ارزیابی کمی در مواردی همچون دامنه حرکتی-قدرت عضلانی یا تعادل فرد با چشم بسته و چشم باز و تک پا»، «عملکردی بودن بیمار» و «استفاده از تست استاندارد» مهم ترین مولفه های محور ارزیابی بیماران ام اس بودند.
نتیجه گیری:
نتایج حاصل از پژوهش، به صورت مستقیم قابلیت استفاده توسط فیزیوتراپیست و تمام افرادی که با بیماران مبتلا به ام اس در ارتباط هستند را دارد.
کلیدواژگان: راهنمای عملی، مراقبت از بیماران ام اس، فیزیوتراپی -
صفحات 382-395
مقدمه و اهداف :
اختلال طیف اتیسم یکی از اختلالات رشدی عصبی است که آسیب در ارتباط و تعاملات اجتماعی و رفتارهای تکراری و محدودکننده علامت های اصلی این اختلال می باشد. باتوجه به اهمیت نظریه ذهن و بازی وانمودین در رشد شناختی و اجتماعی کودکان و با استناد بر مطالعات مبنی بر وجود مشکلات در حوزه های یادشده، مطالعه ای مبنی بر مقایسه بازی وانمودین و نظریه ذهن در کودکان عادی و کودکان اتیسم انجام شد.
مواد و روش ها:
در این مطالعه که یک مطالعه تحلیلی-مقایسه ای بود، 45 کودک عادی و 18 کودک اتیسم انتخاب شدند، آزمون نظریه ذهن و آزمون ارزیابی بازی وانمودین خودانگیخته اجرا شد و داده ها مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها :
یافته ها نشان داد که میانگین نمره کل نظریه ذهن کودکان اتیسم 9/94و در کودکان عادی 28/96 بود. میانگین نمره رفتارهای وانمودین پیچیده در مجموع دو بازی کودکان عادی و کودکان اتیسم به ترتیب 87/96 و 43/45 ، میانگین تعداد جای گذاری های اشیا بازی نمادین در کودکان عادی 16/47 و در کودکان اتیسم 2/81 و میانگین تعداد رفتارهای تقلیدی در مجموع دو بازی کودکان عادی 2/02 و در کودکان اتیسم 3/06 به دست آمد.
نتیجه گیری:
به نظر می رسد کودکان اتیسم، در نظریه ذهن و بازی وانمودین عملکرد پایین تری نسبت به کودکان عادی دارند. کودکان اتیسم در مقایسه با کودکان عادی، نمرات پایین تری را در زمینه نظریه ذهن، رفتارهای وانمودین پیچیده و تعداد اشیا جایگزین شده کسب کردند، اما در هر دو گروه تعداد رفتارهای تقلیدی در بازی کم بود.
کلیدواژگان: اختلال اتیسم عملکرد بالا، بازی وانمودین، نظریه ذهن -
صفحات 396-413
مقدمه و اهداف:
با وجود اینکه ورزش والیبال در زمره ورزش های تماسی نیست، اما آمار مصدومیت در تمرینات و مسابقات والیبال بالا است. ضمن اینکه پرش های زیادی در طول تمرین انجام می شود که دلیلی برای بالابودن درصد صدمات ناشی از پرش و فرود باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تیپینگ بر فعالیت فیدفورواردی عضلات اندام تحتانی حین پرش- فرود تک پا در والیبالیست های حرفه ای با بی ثباتی مزمن مچ پا بود.
مواد و روش ها:
فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ساقی قدامی، دوقلو خارجی، نازک نیی بلند، سرینی میانی، پهن خارجی و راست رانی اندام غیرغالب، حین مهارت اسپک با فرود تک پای 13 والیبالیستی که به صورت نمونه گیری هدفمند در مطالعه شرکت کردند، قبل و بعد از تیپینگ ثبت شد. برای محاسبه میزان فعالیت عضلات قبل و بعد از تیپینگ از جذر میانگین مربعات استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته در سطح معناداری 0/05 تجزیه و تحلیل شدند
یافته ها :
یافته ها فقط تفاوت معنادار اثر تیپینگ بر حداکثر فعالیت فیدفورواردی عضله نازک نیی بلند (0/02=P) و میانگین فعالیت عضله نازک نیی بلند (0/03=P)، را نشان داد، اما برای سایر متغیرها اثر معنادار نبود (0/05≤P).
نتیجه گیری:
باتوجه به یافته ها، به نظر می رسد استفاده از تپینگ برای بهبود فعالیت فیدفورواردی عضلات در فرود تک پای والیبالیست ها مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا، مناسب نیست و بهتر است از سایر تمرینات و روش ها برای بهبود فعالیت عضلات در این افراد در مراحل بازتوانی و تمرینات استفاده کرد.
کلیدواژگان: والیبال، بی ثباتی مزمن مچ پا، فعالیت فیدفورواردی عضلات، تیپینگ، پرش- فرود
-
Pages 186-201Background and Aims
Dynamic knee valgus, as a poor movement pattern, may increase the risk of injury in the knee joint. This condition, which is related to a deviation in the lower limb alignment, can cause serious damage to the knee joint during tasks such as jump-landing, especially when bearing weight. The present study aims to investigate the role of dynamic knee valgus (DKV) in occurrence of knee injuries.
MethodsThis is a review study. A search was conducted for the related articles published in English or Persian using the keywords Dynamic Knee Alignment, Dynamic Knee Valgus, Knee Joint Kinematics, Medial Collapse, Medial Knee Displacement, Frontal Plane Knee Excursion, Projection Angle, Dynamic Lower Extremity Valgus and Knee Injury in Science Direct, Scopus, PEDro, Google Scholar, PubMed, SID, ISC, Medlib, MagIran and IranDoc databases published from 2005 to May 2021. Initial search yielded 230 articles. After examining their full texts, 67 related articles were remained. Finally, 34 articles in the field of the role of DKV in occurrence of common knee injuries were selected for the review.
ResultsMost of the studies were conducted on women and young people (aged 16-25 years). The DKV cause knee injuries such as anterior cruciate ligament injury (21 studies), patellofemoral pain syndrome (7 studies), tibiofemoral osteoarthritis (4 studies) and patellofemoral osteoarthritis (one study) as well as other cases such as osteoarthritis of the inner knee, chronic pain injuries in the hip and knee joints, and cartilage injuries.
ConclusionDKV, as a poor movement pattern, put a person at risk of lower limb injuries. Muscle imbalance, muscle weakness, and impairment in the static alignment and its effect on dynamic alignment are among the most important mechanisms of DKV. Due to the structural and biomechanical characteristics, the most injuries caused by DKV occur in women.
Keywords: Lower extremity, Static aignment, Dynamic alignment, Knee displacement, Projection Angle, Dynamic Knee Valgus -
Pages 202-217Background and Aims
Idiopathic scoliosis is a complex three-dimensional deformity affecting the spine and is more common in adolescents (10-18 years). Failure to pay attention to it can increase its severity and complications. Various exercise methods have been designed for preventing, managing, or correcting adolescent idiopathic scoliosis (AIS). Among them, the Schroth method has attracted the attention of therapists due to its promising results. However, there is still conflicting evidence of its effectiveness. Therefore, this review study aims to investigate the effectiveness of the Schroth method in improving the Cobb angle, trunk rotation angle, and quality of life (QoL) in adolescents with idiopathic scoliosis.
MethodsThis is a systematic review study. A search was conducted in Cochrane, PubMed, Medline, Scopus and Google Scholar databases for finding studies that used Schroth method as an intervention and published from 2005 to December 2021 using the keywords related to AIS. The PEDro scale was used to evaluate the quality of papers.
ResultsInitial search yielded 96 records of which 10 papers with PEDro scale score of 5.8 were selected for the review. Among them, the variables of Cobb angle, QoL, ATR were evaluated in nine, six and four papers, respectively. The outcomes obtained from the papers showed the significant effect of Schroth method on reducing the Cobb angle (>5°, using radiography), trunk rotation (>3°, using scoliometer) and improving the QoL (Using the scoliosis research society questionnaire). In only one paper, despite a significant improvement in QoL, no significant reduction in Cobb angle (<5°) was observed.
ConclusionThere is moderate evidence of the positive effects of the Schroth method on improving Cobb angle, trunk rotation angle and QoL in adolescents with idiopathic scoliosis. This method can used for preventing from the worsening of AIS. It can be used along with other methods such as core stability exercises and Pilates. Since the reviewed studies had moderate quality, high-quality studies are needed in this field.
Keywords: Adolescent idiopathic scoliosis, Schroth exercise, Cobb Angle, trunk rotation, Quality of life (QoL), systematic review -
Pages 218-233Background and Aims
Motor skills are needed for entering elementary school. They can students have better performance in learning. The present study aims to develop a process-based movement intervention program and evaluate it efficacy on the fundamental motor skills and school readiness of pre-school boys.
MethodsThis is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test/follow-up design. The study population consists of all preschool boys in Isfahan, Iran in 2019-2020. Of these, 30 children with poor motor skills and primary school readiness were selected using a purposive sampling method and randomly divided into experimental and control group. The experimental group received the process-based movement intervention program at 13 sessions. The instruments were Movement Assessment Battery for Children and the Metropolitan Readiness Test. The collected data were analyzed using repeated measures ANOVA.
ResultsThe process-based movement intervention had a significant effect on the fundamental motor skills (F=32.94, η2= 0.59, P=0001) and school readiness (F= 46.45, η2= 0.62, P=0001) of pre-school boys.
ConclusionThe process-based motor intervention program can improve the fundamental motor skills and primary school readiness of pre-school boys by improving balance, sensory systems, motor coordination, and motor programming.
Keywords: Process-based movement intervention, fundamental motor skills, School readiness, Pre-school children -
Pages 234-245Background and Aims
People suffer from neck pain, headache, kyphosis and back pain while working with the computer for a long time, which seems to increase day by day with the advancement of technology. The present study aims to investigate the effect of two types of thoracolumbosacral braces (with and without sensors) on electromyography activity of selected muscles in people with thoracic kyphosis during typing.
MethodsIn this quasi-experimental study, 15 males with thoracic kyphosis volunteered to participate in the study. Subjects performed typing task for one minute at three conditions (with no brace, with a simple brace, and with a brace having sensors). An 8-channel wireless electromyography system was used to record the activity of selected muscles in the upper limb and shoulder area. Repeated measures analysis of variance was used to compare the electrical activity of muscles between different conditions. The significance level was set at 0.05.
ResultsThe median frequency of trapezius muscle was significantly lower while using the brace with sensors compared to that without using brace (P=0.005). In median frequency of other muscles, no significant differences were observed among three conditions (P>0.05).
ConclusionThe use of thoracolumbosacral brace with sensors can reduce the median frequency of trapezius muscle in people with kyphosis. This reduction in median frequency may be related to the passive support of the brace. Reduction of electrical activity in trapezius muscle while using thoracolumbosacral brace can increase the time to reach fatigue.
Keywords: Thoracolumbosacral, Brace, Electromyography, Typing -
Pages 246-257Background and Aims
This study aims to investigate the effect of a virtual reality-based exercise program on static and dynamic balance and the risk of falling in older women.
MethodsThe study population consists of all older women in Tehran, Iran (Mean±SD age= 64.96±0.34 years, height=163.16±0.67 cm, and body mass index= 64.27±4.91 Kg/m2). Of these, 30 women were selected by a convenience sampling method based on the inclusion criteria and were randomly divided into two groups of exercise (n=15) and control (n=15). Their static and dynamic balances were assessed by Biodex balance system and their risk of falling was measured by the dynamic gait index. The women in the exercise group performed balance exercises based on virtual reality for six weeks (Three sessions per week, each for 30-45 minutes). Finally, the obtained data were analyzed by statistical tests such as t-test and analysis of covariance in SPSS software, version 21. The significance level was set at 0.05.
ResultsSix weeks of virtual reality-based exercises had a positive and significant effect on static and dynamic balance and the risk of falling in older women (P=0.001).
ConclusionThe exercises based on virtual reality can improve static and dynamic balance and reduce the risk of falling in Aged women which are recommended to prevent balance disorders and its adverse outcomes in these women.
Keywords: Balance, Virtual reality, Fall, Elderly -
Pages 258-273Background and Aims
Posture is an important factor in assessing the health of people, because any deviation in posture can lead to many disorders. The women in rural areas, due to certain characteristics, may be more affected by postural changes. This study aims to study the prevalence of postural abnormalities in rural women in Markazi Province, Iran based on age and body mass index (BMI).
MethodsParticipants were 420 rural women at three age groups of 15-30, 30-45 and 45-60 years who were selected using multi-stage sampling method from 20 villages of Markazi province. The instruments included a wall-mounted stature measuring tape (Seca, model 206), a digital scale (model 2003D), the New York Posture Rating Chart, and an optical Pedoscope (model DSI). The nearest posture observed by the researcher was recorded using the New York Posture Rating Chart and a checkerboard from various perspectives. The arch height of the foot was determined using the Pedoscope. Data analysis was done in SPSS software using descriptive statistics and chi-square test for comparison of postural abnormalities based on BMI and age. The significance level was set at 0.05.
ResultsAmong the postural abnormalities, hyperlordosis (54.6%), forward head (50.8%), uneven shoulders (39%), genu varum (34%), scoliosis (28%), kyphosis (27.4%) and hallux valgus (25.2%) were more common among rural women. In the age group of 15-30 years, forward head was the most common abnormality. In the age group of 30-45 years, hyperlordosis was more prevalent, and uneven shoulders was the most common abnormality in the age group of 45-60 years. Based on BMI, forward head was more common in women with obesity class I, and hyperlordosis was more common in overweight women. According to the chi-square test results, the difference based on age was significant in forward head, hyperlordosis, knock knee, and pes cavus.
ConclusionTh increase of age and BMI can impair postural control in rural women. Proper training of different correct postures and increase of physical activity can be effective for improving the posture of rural women.
Keywords: Physical Condition, Musculoskeletal Disorders, Rural Women, age, Body mass index (BMI) -
Pages 274-291Background and Aims
Today, with the industrialization of societies and the reduction of the size of households and tendency to live alone, caring for the elderly and monitoring their performance in daily life has become doubly important. Carrying devices such a GPS is one of the proposed solutions, which may not be a suitable solution due to the unpleasant feeling of carrying such equipment and due to disorders such as Alzheimer’s disease. A proper solution for taking care of old people especially for their outdoor activities is to observe their behavior by using their mobile GPS sensor by which it is possible to detect possible abnormal events. An important challenge in this method is the high number of abnormal events. In this paper, this problem is solved by applying an adaptive neuro-fuzzy inference system (ANFIS). Other important challenge is how to carefully analyze the training data to achieve a powerful model. For tackling this problem, we used a deep neural network.
MethodsIn this paper, by combination of ANFIS and convolutional neural networks (CNN), a method was proposed for anomaly detection in trajectory of patients with Alzheimer’s disease. The CNN was optimized by the Whale algorithm. The proposed method was applied on a set of movement path data with a specific origin and destination based on the mobile GPS sensor of subjects.
ResultsThe proposed method had an accuracy of 95.5% for classification of test data, which indicated the effectiveness of the proposed method.
ConclusionIt seems that the combination of ANFIS and a CNN is a good method for anomaly detection in trajectory of older people with Alzheimer’s disease.
Keywords: Anomaly Detection, Elderly Care, Deep Neural Network, Neuro-fuzzy inference system, optimization -
Pages 292-305Background and Aims
Low back pain (LBP) is a common musculoskeletal disorder whose study on adolescents is important because it causes chronic, severe, and recurrent back pain in adulthood. This study aims to compare the trunk endurance and strength and balance in female high school students with and without chronic LBP in Qazvin, Iran.
MethodsThis is a comparative study. Participants were 196 female high school students including 98 without LBP (Age=16.22±2.79 years, Height=1.60±0.05 m, Weight=54.83±10.17 kg, BMI=21.06±3.35 Kg/m2) and 98 with LBP (Age=16.01±0.84 years, Height=1.62±0.06 m, Weight=56.76±10.50 kg, BMI=21.59±3.57 kg/m2). To measure static and dynamic balances, we used the Stork and Star balance tests, respectively. The flexion and extension strength of trunk were measured by Manual muscle test. The flexion and extension endurance were measured by 60-degree flexion test and modified Biering-Sorenson test, respectively. Data analysis was done using independent t-test done.
ResultsThere was a significant difference in the flexion strength and endurance of the trunk (P=0.005), the trunk endurance ratio (P=0.004), trunk extensor strength (P=0.02), static balance (P=0.004) and total dynamic balance (P=0.02) between the two groups.
ConclusionStrengthening of trunk muscles is recommended to prevent or reduce LBP in female high school girls. Periodic examination of postural disorders and imbalance in trunk muscles is also recommended to avoid postural problems and the resulting pain.
Keywords: Low back pain, Endurance, Strength, Balance, Adolescent -
Pages 306-319Background and Aims
One of the most important structural abnormalities in the foot is the decrease in the height of the medial longitudinal arch when bearing body weight, which causes deformity in the ankle and its pronation. The present study aims to compare static balance, posture, and selected plantar parameters in adolescent girls with ankle pronation and healthy peers.
MethodsThis is quasi-experimental and causal-comparative study. Participants were 32 active healthy adolescent girls and 32 adolescent girls with ankle pronation aged 14-17 years. The NewYork digital test was used to assess their posture. The Chippaux-Smirak index (CSI) was used to evaluate their foot arch, and the navicular drop test was used to determine the amount of foot pronation. Romberg test (with eyes closed) was used to assess their static balance. Kolmogorov Smirnov test was used to check the normality of data distribution. Independent t-test was used to compare selected plantar parameters and static balance of two groups, and Mann-Whitney U test was used to compare the postural abnormalities of the two groups. The data analysis was done in SPSS v. 22 software. The significance level was set at 0.05
ResultsAmong postural abnormalities, the prevalence of forward head (1.1%), uneven shoulders (3.6%), lordosis (8.3%), kyphosis (1.6%), knee varus (0.8%), knee valgus (0.12%), heel valgus (6.2%) and heel varus (%1.2) were higher in girls with ankle pronation. There was significant difference between the two groups in the navicular drop of dominant foot (P=0.00) and non-dominant foot (P=0.03), the CSI of dominant foot (P=0.00) and non-dominant foot (P=0.03), and Romberg balance test score (P=0.00).
ConclusionAdolescent girls with ankle pronation have more abnormalities compared to their healthy peers. The mechanical changes in their posture increased the development of lordosis, heel valgus, navicular drop, and CSI, and reduced their balance in them.
Keywords: Balance, Pronation, Dominant foot, Non-dominant leg, adolescents -
Pages 320-335Background and Aims
Creative solutions are essential to success in sports, the development of talent, and the selection system, and it is important to be flourished in the early years. On the other hand, the play environment is one of the most effective environments in supporting the motor creativity of preschool children. This study aimed to investigate the effect of creative and traditional games on motor coordination and creativity in action and movement in girls aged 6 to 7 years.
MethodsThe present quasi-experimental study is an applied study that was conducted with a pretest-posttest design. A total of 107 girls aged 6-7 years were selected by the available sampling method based on inclusion and exclusion criteria and divided into two creative and traditional games. Demographic questionnaire, thinking creatively in action and movement (TCAM) test, motor coordination test (The Körperkoordinations test für kinder [KTK]), and motor games were used. The practice protocol included creative movement games such as crab-style walking relief competition, bubble game, hungry wolf, play with small colored balls, balloon games, and traditional games. For the pretest and posttest, the TCAM and KTK tests were performed. Data were analyzed using combined factor analysis of variance with repeated measures and Bonferroni post hoc test using SPSS software, version 22.
ResultsThe results showed that the main effect of the evaluation steps was significant (P=0.001) for the motor coordination variable and was better in both groups posttest in the motor coordination test. The main effect of the group is significant (P=0.001), and the creative exercise group had better motor coordination in the posttest. The interaction effect of the group in the evaluation stages is significant (P=0.001). The average total score of creativity and components of fluidity, initiation, and imagination in the posttest was higher in the pretest, and the creative game group obtained higher scores in these components. Performing creative games had a more significant effect on children’s creativity, movement, and physical coordination than traditional games.
ConclusionThe children’s physical coordination and motor creativity increase with the practice of creative games. Children’s motor creativity skills, especially mental skills, and their originality and imagination are supported through play. It is better to use creative practice and games to develop children’s mental and motor skills during school physical education hours.
Keywords: Fluidity of Motion, Imagination, Motion Initiative, Play -
Pages 336-347Background and Aims
The knee joint injury in judokas mostly occurs in the standing position. This study aims to investigate the relationship between kinematic variables of trunk and the occurrence of knee injuries in male judokas.
MethodsIn this study, 15 male judokas aged 20-30 years (7 with a history of knee joint injury and 8 controls) were selected based on the inclusion and exclusion criteria. Then, after installing markers on their body, they were asked to stand on a 30-cm box and, after a jump upwards, land on the ground on one foot (the support foot). Cameras were used to measure the angles of the knee and trunk joints during the jump landing task. Shapiro-Wilk test was used to examine the normality of data distribution. ANCOVA was used to compare the groups. The ssignificance level was set at 0.05.
ResultsHealthy judokas had lower knee flexion angle and higher knee valgus angle. Moreover, they had lower trunk flexion angle, higher internal knee rotation, and higher relative rotation speed between femur and tibia compared to the injured group (P<0.05).
ConclusionMale Judo players with a history of knee injury have lower knee flexion and greater knee valgus, lower trunk flexion, higher internal knee rotation, and higher relative rotation between femur and tibia compared to their healthy peers. Professionals and coaches need to design injury prevention exercises for this group of athletes.
Keywords: Knee kinematics, Trunk kinematics, knee injury, Judo -
Pages 348-361Background and Aims
Postural control is one of the most important abilities to maintain body stability and upright posture in the elderly. This study aims to investigate the effect of different patterns of eye movement training on postural oscillations in older women.
MethodsThis is a quasi-experimental study with a pretest-posttest design using a control group. Participants were 72 older women in Mashhad, Iran (Mean±SD age= 68.7±2.4 years, weight= 67.7±4.4 kg, height=163.1±3.2 cm) who were selected purposefully and randomly divided into four groups including three experimental groups (saccade, anti-saccadic, and pursuit training) and one control group. All groups were evaluated under four different conditions of visual stimulus presentation. The training groups performed the training for 4 weeks. A repeated measures analysis of variance was used to analyze the collected data. All analyses were carried out in SPSS software, version 25.
ResultsThe results of ANOVA showed that the main effect of time for postural oscillations in the anterior-posterior and mediolateral directions was significant with the effect sizes of 0.57 and 0.492, respectively (P<0.05). This indicates that, regardless of the effect of group, postural oscillations in the experimental groups showed a significant difference over time. The interaction effect of time and group at the anterior-posterior and mediolateral directions was significant with the effect sizes of 0.168 and 0.28, respectively (P=0.010), where there was a significant decrease in the postural oscillations over time in the groups. The saccade training group showed the greatest decrease in the number of postural oscillations at the anterior-posterior and mediolateral directions (P<0.05).
ConclusionEye movement training with different patterns in older adults can reduced postural oscillations in the mediolateral and anterior-posterior directions. Saccade training cause less postural oscillation than anti-saccade and pursuit training in both directions. It is recommended that these training methods be included in the training program of the elderly to reduce their postural oscillation.
Keywords: gaze control, visual training, postural oscillations, Elderly -
Pages 362-381Background and Aims
This study aims to develop an educational program for patients with multiple sclerosis (MS) in Iran which is applicable by physiotherapists.
MethodsThis is a survey study. Participants were 85 physiotherapists with at least one year of experience working with MS patients in Iran who were randomly selected. The tool was a researcher-made questionnaire with 61 items and four subscales based on the Tyler model, whose content validity was confirmed by 10 experts. The collected data were analyzed using descriptive statistics (frequency and percentage) and inferential statistics (Friedman test) in SPSS software, version 22.
ResultsPreventing the patient from getting stuck”, “improving the life quality and life expectancy and preventing depression”, “maximum individual independence in activities of daily living”, “educating the patients and their families how to control mental problems”, “emphasis on drug therapy and physiotherapy”, “preventing deterioration”, “educating how to control musculoskeletal injuries, improve musculoskeletal function, and prevent contracture”, “maintaining the patient’s morale, especially during the relapse period”, “muscle strength and endurance training, and coordination of the muscles and body balance”, and “returning to normal life” were the most important components related to objectives of the educational program for MS patients. “Educating appropriate exercises”, “educating the family members how to lower the patients’ stress”, “having light-intensity exercise”, and “using the successful experiences of other patients with MS and asking them to present it” were the most important components related to the content of the educational program. “In-person training”, “group training”, “treatment in a private center”, “group training in the MS Association”,” watching a movie where one of the characters has MS and showing his/her success to give hope” and “counseling with the family” were the most important components related to the method of education. Finally, “qualitative evaluation and reporting of patient function”, “quantitative assessment of paraments such as range of motion/muscle strength, balance with eyes closed/open, and single-leg stance”, “functionality of the patient”, and “using standard tests” were the most important components related to the program evaluation.
ConclusionThe developed educational program can be used directly by physiotherapists or by all people who are in contact with patients with MS in Iran.
Keywords: Practical guide, Multiple sclerosis, Physiotherapy -
Pages 382-395Background and Aims
Autism spectrum disorder is one of the neurodevelopmental disorders. The main symptoms of this disorder are problems in communication and social interactions, and having repetitive and limited patterns of behaviors. Considering the importance of the theory of mind (TOM) and pretend play in cognitive and social development of children and the existence of mentioned problems in children with autism, this study aims to compare the effects of pretend play and the TOM between normal children and children with high-functioning autism (HFA).
MethodsIn this analytical-comparative study, 45 normal children and 18 children with HFA were selected. They underwent TOM test and Child Initiated Pretend Play Assessment (CHIPPA). Then, the collected data were analyzed.
ResultsThe mean total score of TOM test was 9.94 in autistic children and 28.96 in normal children. The mean percentages of elaborated pretend actions in total were 87.96 and 43.45 in normal children and children with HFA, respectively. The mean number of object substitutions was 16.47 in normal children and 2.81 in children with HFA. Also, the mean number of imitated actions in total was 2.02 in normal children and 3.06 in children with HFA.
ConclusionAutistic children have poorer performance in the TOM test and pretend play compared to normal peers. They have poorer elaborated pretend actions and object substitutions; however, the number of imitated actions in the pretend play is low in both groups.
Keywords: high-functioning Autism, pretend play, Theory of mind -
Pages 396-413Background and Aims
Although volleyball is a contact sport, there are a high number of injuries in volleyball during training or competitions. Since many jumps are performed during training, it is not surprising that a high number of injuries are caused by jumping and landing. The present study aims to investigate the effect of taping on the feedforward activity of non-dominant leg muscles during single-leg jump-landing in professional volleyball players with chronic ankle instability.
MethodsIn this study, participants were 13 volleyball players with chronic ankle instability who were selected by a purposive sampling method. Electromyographic activity of peroneus longus, anterior tibialis, gastrocnemius, vastus lateralis, gluteus medius, and rectus femoris muscles of the non-dominant leg during a single-leg jump-landing task following a spike shot before and after taping was evaluated. Root mean square was used to calculate muscle activity before and after taping. The data were analyzed using paired t-test. The significance level was set at 0.05.
ResultsThe findings showed the significant effect of taping only on maximum feedforward activity (P=0.02) and average feedforward activity (P=0.03) of the peroneus longus muscle. The effect was not statistically significant for other muscles (P>0.05).
ConclusionIt seems that taping is not useful for improving the feedforward activity of muscles in volleyball players with chronic ankle instability during single-leg jump-landing. Hence, other exercises or methods are recommended for these players during recovery or training.
Keywords: Volleyball, Chronic ankle instability, muscle feedforward activity, Taping, Jump-landing
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.