بررسی آنومی تعامل اجتماعی و پروبلماتیک سرمایه اجتماعی مجازی در گذار از دوران کرونا (مورد مطالعه کاربران اینستاگرام)

پژوهش حاضر به بررسی آنومی تعاملی ایجاد شده در دوران کرونا و مناسبات آن با وضعیت سرمایه اجتماعی آنلاین و آفلاین کاربران پرداخته است. تاکید بر پیوندهای ضعیف (پل زننده) در چارچوب نظریه سرمایه اجتماعی در فضای آنلاین و آفلاین در شرایط بحران تعامل اجتماعی، با رویکردی پروبلماتیک، مبانی نظری مقاله را شکل داده است. پروبلماتیک در این پژوهش به این مسیله اشاره دارد که فضای مجازی چگونه و در چه سازوکاری هم پیوند دهنده و هم گسست دهنده تعاملات اجتماعی است. پژوهش با روش پیمایش و توزیع پرسشنامه آنلاین میان 376 نفر از کاربران شبکه اینستاگرام به صورت نمونه ‏گیری در دسترس صورت گرفته است. مهمترین هدف این پژوهش بررسی وضعیت تعاملات اجتماعی در قالب سرمایه اجتماعی در دوران کرونا بوده و اینکه آیا رسانه‏‏ اجتماعی اینستاگرام توانسته‏‏ نوعی سرمایه اجتماعی ارتباطی در وضعیت آنومی تعاملی، ایجاد نماید؟ نتایج نشان می‏دهد که میزان سرمایه اجتماعی آنلاین و آفلاین کاربران از حد متوسط جامعه پایین تر است. به عبارت دیگر همانند نتایج بسیاری از پژوهش ‏ها ‏صورت گرفته، سرمایه اجتماعی در ایران دچار فرسایش بوده، اما کیفیت استفاده از اینستاگرام توانسته بر افزایش و ایجاد سرمایه اجتماعی ارتباطی تاثیر گذار باشد.