اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل یاری کورکومین بر شاخص های آپوپتوزیس TNF-α،nfkb و fas بر سمیت عصبی هیپوکمپ ناشی از مصرف آب اکسیژنه در رت های نر

آپوپتوز نوعی مرگ برنامه ریزی شده است در تنظیم تعادل بین مرگ سلولی و رشد بافت نقش مهمی دارد. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل یاری کورکومین بر شاخص های آپوپتوز فاکتور نکروز تومور آلفا، فاکتور هسته ای تقویت کننده زنجیره سبک کاپا و فاس بر سمیت عصبی هیپوکمپ ناشی از مصرف آب اکسیژنه در رت های نر می باشد.

روش شناسی: 

این تحقیق از نوع تحربی بوده که در آن 50 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن 20±200 گرم و سن 8 هفته به طور تصادفی به 5 گروه مساوی 1) سالین، 2) آب اکسیژنه (H2O2)،  3) تمرین تناوبی شدید+ H2O2، 4) مکمل کورکومین+ H2O2، 5) تمرین تناوبی شدید+مکمل کورکومین+ آب اکسیژنه (n=10) تقسیم شدند.   H2O2 مقدار 1 میلی مول به ازای هر کیلوگرم از وزن 3 بار در هفته در روزهای زوج و کورکومین، روزانه 150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن استفاده شد. برنامه تمرین دویدن بر روی تردمیل 8 هفته (پنج جلسه در هفته با شدت 85-90 درصد سرعت بیشینه) انجام شد. بافت هیپوکامپ رت ها در پایان دوره تحقیق برای ارزیابی تغییرات بیان ژنی متغیرهای مورد بررسی استخراج شد. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0≥p تحلیل شد.

یافته ها نشان داد تزریق آب اکسیژنه منجر به افزایش معنادار بیان ژن های TNF-α، NF-κB و  Fas(P=0.001) شده است. تمرین HIIT و مکمل یاری کورکومین به تنهایی و به صورت ترکیبی به ترتیب منجر به تغییرات کاهشی نسبت به گروه آب اکسیژنه در بیان ژن های TNF-α، NF-κB  و Fas داشتند (P=0.001) که نشان دهنده اثر مثبت تمرین ورزشی و مکمل یاری کورکومین بر شاخص های مورد نظر می باشد.

چنین به نظر می رسد احتمالا" تزریق برون زاد H2O2 منجر به افزایش روند آپوپتوز نورونی می شود. انجام تمرینات HIIT و مکمل کورکومین توانست فرآیند آپوپتوز را کاهش دهد.