مطالعه روش های مختلف کشت در ارس یا سرو کوهی (Juniperus seravshanica L.)

جنس Juniperus ، دومین جنس رایج مخروطیان است. کاهش دانه های زیست پذیر و زادآوری طبیعی، مهم ترین مشکل جنگل های ارس است. Juniperus seravschanicaدر حفاظت خاک بسیار مهم، همچنین، در برابر یخبندان و خشکی بسیار مقاوم است. در این مطالعه، تعداد دانه ها در مخروط، درصد پوکی و رویش دانه در جمعیت های گلوچار، سربیژن و دلفارد (استان کرمان)، روی کاغذ صافی، مخلوط پیت ماس + پرلیت و در باغچه مطالعه شد. همچنین میزان پرآوری و ریشه زایی شاخسارها در کشت گلدانی و کشت در شیشه، بررسی شد. میانگین تعداد دانه های مخروط در گلوچار، سربیژن و دلفارد بترتیب 86/4، 69/3 و 21/3 دانه در مخروط بود. میانگین تعداد دانه های پر در مخروط بترتیب برابر 1/1، 22/0 و 1/0 در گلوچار، سربیژن و دلفارد بود که بترتیب معادل 22، 96/5 و 1/3 درصد (با درصد پوکی بترتیب 78، 94 و 97) می باشد. دانه های بدون تیمار سرما و نیز دانه هایی که بدون سوراخ کردن اما تحت تیمار سرما به شرایط کشت منتقل شدند، هیچ رویشی نشان ندادند. شاخسارهای جوان 20 سانتی متری، پس از تیمار سرما و غوطه وری سریع درIBA ، تا چهار هفته، ظاهر طبیعی و سالم داشتند اما سرانجام خشک و ریشه ندادند. شاخسارهای 1-5/1 سانتی متری انتهایی و کناری، روی هر دو محیط MSوWPM، باززایی و پرآوری شدند. بیشترین باززایی در محیط WPM (40 درصد) و MS (57 درصد) در ترکیب هورمونی BAP و NAA بترتیب در غلظت 2 + 3 و 2/0 + 3 میلی گرم در لیتر بدست آمد. تیمار IBA، پس از 24 هفته، ریشه ایجاد نکرد.