تبیین تاثیر مسائل راهبردی عراق بر رویکرد استراتژیک و جایگاه منطقه ای جمهوری اسلامی ایران از زمان سقوط صدام تا ظهور داعش

مقاله حاضر مسایل راهبری عراق را با نگاهی تاریخی و تحلیلی بررسی می نماید و استراتژی متخذه از سوی ایران نسبت به روند سیاسی حاکم بر کشور عراق را واکاوی قرار می دهد و تاثیر سیاست ها و اقدامات عملی ایران بر جایگاه منطقه ای اش را در دو مقطع زمانی اولا؛ بعد از سقوط صدام و آغاز فصل نوین در تاریخ کشور عراق و ثانیا؛ در برخورد با معضل گروه تروریستی داعش در این کشور را از منظر تیوری واقع گرایی تدافعی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. در این راستا سوال اصلی پژوهش اینگونه شکل گرفته است که: مسایل راهبری عراق پس از سقوط صدام چه تاثیری بر رویکرد استراتژیک ایران داشته است؟ اقدامات سیاسی و عملی دستگاه دیپلماسی ایران نسبت به ظهور داعش در عراق چیست و چه تاثیری بر امنیت ملی کشور دارد؟ رویکرد استراتژیک ایران بعد از سقوط صدام و اقدامات عملی آن بعد ظهور داعش در عراق چه تاثیری بر جایگاه منطقه ای آن داشته است؟ از این رو، مسیله اصلی در این مقاله این است که استراتژی ایران در برخورد با تحولات داخلی عراق همواره حمایت از طرح تثبیت حاکمیت جدید در عراق با قدرت یابی شیعیان بوده است و در راستای حفظ ثبات و امنیت این کشور به مقابله در جهت تضعیف و متوقف نمودن داعش پرداخت و رویکرد استراتژیک متخذه از سوی ایران در این برهه از زمان به افزایش نقش و نفوذ آن و ارتقاء جایگاه منطقه ای اش در محیط امنیتی خاورمیانه انجامید هر چند چالش هایی را برای ایران مطرح گردید.