مبانی حقوقی عفو جانی توسط مجنی علیه قبل ازمرگ درحقوق ایران و حقوق بین الملل

عفو(صفح)ازصفات پسندیده ای است که در مکاتب اخلاقی مورد ستایش قرار گرفته است. در ماده 268 قانون مجازات اسلامی ایران به عفو جانی توسط مجنی علیه قبل از مرگ اشاره شده است. هر چند قاعده موصرف نه از عوامل ترجیه کننده جرم و نه از عوامل رافع مسیولیت کیفری و نه عامل معافیت از کیفر تلقی می گردد، بلکه نهادی منحصر به فرد و ویژه به حساب می آید. در حقوق بین الملل هم از نظر تاریخی عفوها در ارتباط با نقض های حقوق جنگ مورد استناد قرار گرفته و از سوی طرفین درگیر در یک مخاصمه مسلحانه بین المللی به صورت متقابل اعمال می شده اند . پس از جنگ جهانی دوم نیز با تاسیس اولین دادگاه کیفری"بین المللی" یعنی دادگاه نورمبرگ، زمینه برای رسیدگی آغازشد . حال این سوال مطرح می گردد که عفو در حقوق بین الملل به چه صورتی است؟ با نگاهی به مواد 2053،16،17 اساسنامه دیوان کیفری بین المللی در می یابیم که عفو محکومین با رعایت چارچوب های مقرر، اعمال می گردد تا جایی که به حریم قوانین داخلی کشوری خدشه وارد نگردد. این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی آماده شده است.