زمستانگذرانی زنبورعسل؛ بیولوژی و مدیریت آن

در آب و هوای سردسیر و معتدل، زنبورهای عسل زمستان را با ورود به یک حالت رفتاری و فیزیولوژیکی خاص تحت عنوان "خوشه زمستانه" سپری کرده و زنده می مانند. در سالهای اخیر، تلفات بالای کلنی های زنبورعسل به وسیله زنبورداران گزارش شده است که این تلفات بالا با مواردی از قبیل پارازیته شدن کلنی ها به وسیله کنه واروآ، آلودگی های ویروسی، موقعیت جغرافیایی و تنوع ژنتیکی جمعیت های زنبورعسل مرتبط است. در ادامه مطلب، ما عوامل محیطی، فیزیولوژیکی و اجتماعی تنظیم کننده ورود، حفظ و خروج زنبورهای عسل از حالت خوشه زمستانه در آب و هوای سردسیر و معتدل بررسی می کنیم و یک مدل آزمایش پذیر برای توضیح اینکه چگونه عوامل متعدد ممکن است به صورت هم افزای برای تنظیم این انتقال پیچیده عمل کنند، توصیف می کنیم. همچنین، دانش موجود در مورد عوامل موثر بر بقای زمستانگذرانی زنبورهای عسل را بررسی کرده و پیشنهاداتی را به زنبورداران با هدف بهبود موفقیت زمستانگذرانی کلنی های زنبورعسل ارایه می کنیم.