اثربخشی فلوروکینولون ها بر سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از عفونت خارجی چشم

استافیلوکوکوس اوریوس یکی از شایع ترین باکتری های مسبب کراتیت و کونژونکتیویت است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی فلوروکینولون ها بر سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از عفونت خارجی چشم انجام شد.

این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 187 نمونه جداسازی شده از عفونت خارجی چشم بیماران 2 ماهه تا 61 ساله با علایم کونژونکتیویت و کراتیت بستری یا مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان های استان های گلستان و مازندران طی سال های 1401-1399 انجام شد. از تست های استاندارد میکروبیولوژیک فنوتیپی و تشخیص مولکولی (PCR) برای ردیابی سویه های مقاوم به متی سلین استافیلوکوکوس اوریوس (Methicillin-resistant Staphylococcus aureus: MRSA) استفاده شد. تعیین حساسیت دارویی به کینولون ها و حداقل غلظت مهاری آنها در محدوده 0.06-64 میکروگرم برمیلی لیتر با تکنیک میکرودایلوشن براث انجام گردید.

52 مورد سویه MRSA چشمی تایید شد که به طور معنی داری در فصل بهار، جنس زن و محدوده سنی 30-1 سال بیشتر بود (P<0.05). در زمره سویه های MRSA عامل کونژکتیویت، بیشترین مقاومت دارویی نسبت به سیپروفلوکساسین به میزان 18 مورد (48.64%) تعیین شد. انوکساسین و افلوکساسن با نرخ یکسان 17 مورد (45.95%) در رتبه های بعدی مقاومت قرار گرفتند. حداقل غلظت مهاری جمی فلوکساسین که رشد 90 درصد سویه های MRSA حاصل از کونژکتیوتیت را مهار کرد (MIC90=0.25 میکروگرم بر میلی لیتر) 32 برابر کمتر از سیپروفلوکساسین تعیین شد.

استافیلوکوکوس اوریوس ممکن است تحت تاثیر فصل و گروه سنی شایع ترین علل کونژکتیویت و کراتیت باشد. با توجه به پتانسیل ضد باکتریایی بالای جمی فلوکساسین در شرایط آزمایشگاهی نتایج این مطالعه می تواند در درمان عفونت های چشمی موثر باشد.