القای مقاومت به خشکی و قارچ زغالی در نهال های برودار با استفاده از پرایمینگ بذر

در این تحقیق از پرایمینگ بذر بلوط با مواد مختلف برای القای مقاومت به قارچ زغالی و خشکی در سال اول رشد استفاده شد. به این منظور بذرها در محلول هایی از اسید سالیسیلیک، اسید ایندول بوتریک و نیترات پتاسیم خیسانده شده و نهال های حاصل از نظر مقاومت به قارچ زغالی بلوط و خشکی آزمایش شدند. تیمارهای کمبود آب (25 درصد ظرفیت زراعی) و مایه زنی با قارچ بیماری زا (Biscogniauxia mediterranea) موجب کاهش عملکرد فتوسیستم، شاخص کلروفیل، پتانسیل آبی، تعرق و هدایت روزنه ای در نهال های برودار شدند. پرایمینگ بذرها با اسید سالیسیلیک بیشترین تاثیر را در محدود کردن زخم ساقه در نهال های حاصل داشت و در شرایط تنش رطوبتی، پتانسیل آبی ریشه و ساقه را حفظ کرد و فراوانی سلول های پارانشیمی اشعه را افزایش داد. پرایمینگ با اسید ایندول بوتریک اثرهای مشابهی را در محدود کردن زخم نشان داد، اما اثرهای ضعیف تری نسبت به اسید سالیسیلیک بر روابط آبی گیاه و فراوانی سلول های پارانشیمی اشعه نشان داد. نیترات پتاسیم تاثیری در القای مقاومت به بیماری نشان نداد و تغییر چندانی در روابط آبی گیاه ایجاد نکرد. در مجموع به نظر می رسد که پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک تاثیر مهمی در القای مقاومت سیستمیک نهال های برودار به قارچ زغالی و خشکی در سال اول رشد دارد. استفاده از نتایج این تحقیق می تواند راهکارهای نوینی را برای دستیابی به نهال های اصلاح شده در اختیار قرار دهد.