التزام به ارزشهای اخلاقی در مکتب رمانتیسیم (با نگاهی به اشعار فریدون مشیری و ویلیام بلیک)

جنبش رمانتیسم، احساسات شدید را منبعی اصیل برای تجربه زیبایی شناسانه می داند و بر احساساتی از قبیل ترس، وحشت و حیرت تمرکز دارد، به خصوص در مواجهه با زیبایی متعالی و زیبایی طبیعت. در این نوشتار با تحلیل اشعار فریدون مشیری و ویلیام بلیک نگرش این دو شاعر به التزام به ارزشهای اخلاقی در بستر مفاهیم مکتب رمانتیسیم بررسی می شود. اهمیت نوشتار به سبب برجسته شدن احساس انسانی در تقابل با عقل گرایی اخلاقی در اشعار این دو شاعر است.

تحلیل اشعار نشان داده شد که اخلاق رمانتیسیستی مشیری و بلیک از اخلاق صرفا فردی به نوعی اخلاق دیگری خواهانه برای پدید آمدن اجتماعی اخلاقی حرکت می کنند. در اشعار بلیک موضوع ارزشهای اخلاقی مبتنی بر نگرشهای اخلاقی فیلسوفانی چون روسو است اما مشیری نگرش خود درباره ارزشهای اخلاقی را بر اساس مفاهیم ریشه دار در فرهنگ ایرانی و دینی نظیر عشق و از خودگذشتگی تبیین می کند. همسویی این دو شاعر در تاکید بر ارزشهای اخلاقی است که فارغ از محاسبات سودانگارانه عقلی و مبتنی بر محبتی بی چشمداشت به بشریت است. باید تاکید داشت که ارزشهای اخلاقی در اشعار این دو شاعر برآمده از مبانی فکر رمانتیسیم و مبتنی بر آن است.