مدل یابی معادلات ساختاری عوامل فرهنگ سازمانی دخیل در بین المللی سازی دانشگاه های ایران

بین المللی کردن آموزش عالی، امروزه به عنوان یک استراتژی کارآمد برای مواجهه با نیازهای متنوع جامعه جهانی شده مطرح است. فرهنگ سازمانی دانشگاه ها یکی از عوامل تعیین شکست یا موفقیت عملکرد آن را تشکیل می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط عوامل فرهنگ سازمانی در بین المللی سازی دانشگاه های ایران انجام شد.

پژوهش از نوع کمی بوده و جامعه آماری این مطالعه را صاحب نظران، سیاست گذاران، مجریان و دست اندرکاران بین المللی سازی دانشگاه ها تشکیل دادند. پرسش نامه محقق ساخته، به شکل خوداظهاری و حاوی سوالات بسته پاسخ طراحی شد و 124 نفر از صاحب نظران آموزش عالی و دست اندرکاران بین المللی سازی آموزش عالی آن را تکمیل کردند. در مرحله کمی مدل یابی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم با نرم افزار SPSS و ایموس انجام شد.

این مقاله برگرفته از پایان نامه دکترای رفتار سازمانی با کد شناسایی IR.IAU.RASHT.REC.1400.035 مصوب 12/11/1400 دانشگاه آزاد اسلامی است.

با توجه به خروجی نرم افزار ایموس، ترتیب عوامل تشکیل دهنده الگوی بین المللی سازی آموزش عالی بر اساس بار عاملی نشان می دهد بالاترین عامل مربوط به عامل ارتباط و تعامل با بار عاملی (1/03) و کمترین بار عاملی مربوط به منابع انسانی، فیزیکی و مالی با بار عاملی (0/87) است.

فرهنگ دانشگاهی در سطح جامعه دانشگاهی و گروه های آموزشی و در تعامل بین آن ها معنا می یابد و به شیوه های برقراری ارتباط و تعامل بین اعضای دانشگاه اشاره دارد. این مقوله به عنوان یکی از عوامل اثرگذار در سیاست های آموزش عالی مطرح است که نقش مهمی در انواع تفکر سیستمی، راهبردی، فرایندی، جهانی و خلاقانه بین مدیران دانشگاه ها و توانمندی کارکنان و رویت پذیری دانشگاه از نظر نتایج اعتباربخشی و رتبه بندی نقش مهمی در بین المللی سازی دانشگاه ها دارد.