شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر عدم ثبات مدیریت در باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران با رویکرد جامعه ‎شناختی

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر عدم ثبات مدیریت در باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران بود.

روش شناسی:

 پژوهش حاضر توصیفی، پیمایشی از نوع کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل 100 نفر از مدیران لیگ برتری، هیات مدیره، مربیان، بازیکنان، اعضای فدراسیون بودند که در نهایت 86 پرسشنامه به محقق بازگردانده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن توسط اساتید مدیریت ورزشی و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ (988/0) تایید گردید، استفاده شد. پرسشنامه مربوطه از 36 سوال در چهار طبقه که سهم هر طبقه نه سوال بود تشکیل شد.در بخش نخست، تجزیه و تحلیل توصیفی داده ها در قالب جداول توزیع فراوانی صورت گرفت. در بخش دوم، برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از روش های آمار استنباطی (میانگین یک جامعه (آزمون t) و فریدمن (Friedman Test)) استفاده گردید.

یافته های پژوهش نشان داد، از بین عوامل فردی، عدم تخصص مدیران و نداشتن تجربه، از بین عوامل عملکردی، نبود یک سیستم جامع برای ارزیابی عملکرد مدیران و داشتن انگیزه های غیر ورزشی، از بین عوامل سازمانی، نتیجه گرایی و نبود شایسته سالاری و در نهایت از بین عوامل محیطی، ورود افراد سیاسی به مدیریت فوتبال و عدم استقلال ورزش از دولت مهمترین عوامل موثر بر عدم ثبات مدیریت بوده اند.

رتبه بندی کلی عوامل نشان داد که عوامل سازمانی با میانگین (31/3) بیشترین و عوامل فردی با میانگین (03/1) کمترین تاثیر را بر بی ثباتی مدیران داشته اند.