اثر محلول پاشی پاکلوبوترازول در سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و کیفیت دانه سوپرگندم

پاکلوبوترازول یک تنظیم کننده رشد گیاهی است که موجب کاهش جیبرلین در گیاه می شود. در این پژوهش به بررسی اثر محلول پاشی پاکلوبوترازول و نیتروژن بر عملکرد و کیفیت دانه رقم هیبرید سوپرگندم در منطقه کرج، بر اساس طرحی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی   97-1396 پرداخته شد. عامل اصلی در این آزمایش سه سطح مختلف نیتروژن (60، 105 و 150 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و عامل دوم  دو سطح پاکلوبوترازول (صفر و 200 میلی گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که کاربرد پاکلوبوترازول موجب افزایش عملکرد دانه و کیفیت دانه گندم شد و با افزایش مقدار نیتروژن عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت دانه گندم افزایش یافت. بیشترین مقدار عملکرد دانه 05/14 تن در هکتار، تعداد دانه در سنبله 35/89 دانه، شاخص برداشت 41/43 درصد و پروتیین دانه 44/12 درصد مربوط به اثرات متقابل 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و کاربرد پاکلوبوترازول بود. بنابراین به منظور افزایش عملکرد و کیفیت دانه گندم مصرف پاکلوبوترازول به همراه نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار قابل توصیه است.