تاثیر یائسگی بر حقوق و مسئولیت بانوان

از جمله مباحثی که همواره مورد توجه فقها و حقوقدانان بوده است، حقوق زنان است. از منظر حقوقی توجه به حقوق طبیعی زنان اولین گام برای احقاق حقوق آنهاست که این مهم حاصل نمی‏شود‏‏ مگر با عنایت به وضعیت‏های ‏خاص آن‏ها که در طول حیاتشان تجربه می‏کنند. صرف مطالعه‏ فقهی برای وضع قانون مکفی نیست بلکه برای فهم بهتر برای قانون‏گذاری، باید از منظر روانشناسی و پزشکی هم این وضعیت ‏ها را بررسی کرد. یکی از خلاهای بزرگ حقوق غفلت از حقوق زن در دوران یایسگی اوست. فرضیه اصلی مقاله‏ حاضر این است که توجه به حقوق و مسیولیت‏های زنان در دوران یایسگی از جمله حقوق طبیعی آنهاست که زمینه‏ لازم برای تدوین قوانین مثبت و به حق در حقوق شهروندی آنها را در کلیه‏ نظام‏های ‏حقوقی معاصر ضروری می سازد.

این تحقیق از نوع نظری بوده و روش آن به صورت توصیفی - تحلیلی می‏باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات نیز به صورت کتابخانه ‏ای است.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

نتیجه ‏گیری:

 از این رو در مقاله حاضر، با کمک از ادله‏ پزشکی، روانشناختی، حقوقی و فقهی، در مقام اثبات یا رد فرضیه با بررسی در فقه وپزشکی و روانشناسی به این نتیجه رسیدیم که قانون ما اصلا به این حالت بانوان توجهی نداشته و هیچ قانونی را تصویب نکرده و یا حتی اقدامات حمایت گرانه ‏ای را انجام نداده است.