اثر مدیریت تلفیقی منابع شیمیایی و بیولوژیک نیتروژن بر برخی صفات زراعی و عملکرد ذرت علوفه ای هیبرید ماکسیما در شرایط محدودیت آبیاری در اراک

این پژوهش با هدف بررسی کاربرد تلفیقی منابع بیولوژیکی و شیمیایی نیتروژن تحت شرایط محدودیت منابع آبی بر برخی صفات زراعی و نیز عملکرد علوفه تر در سال های زراعی 1395 و 1396 در اراک انجام شد. این آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد به طوری که سطوح آبیاری در کرت اصلی و سطوح نیتروکسین و نیتروژن در کرت های فرعی قرار گرفت. عوامل مورد بررسی عبارت بودند از آبیاری در دو سطح آبیاری متداول و محدودیت آبی، نیتروکسین در سه سطح تیمار شاهد، مصرف 0/5 و یک لیتر نیتروکسین به ازاء 30 کیلوگرم بذر مصرفی و نیتروژن در سه سطح شامل تیمار شاهد، مصرف 125 و 250 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از طریق کود اوره 46 درصد. اثر متقابل آبیاری و نیتروکسین بر کلیه صفات اندازه گیری شده غیر از تعداد ردیف در بلال و تعداد دانه در بلال معنی دار شد و با کاربرد یک لیتر نیتروکسین تحت شرایط آبیاری متداول بیشترین مقدار این صفات نتیجه شد. در شرایط اعمال محدودیت آبیاری، مصرف یک لیتر نیتروکسین در مقایسه با کاربرد 0/5 لیتر آن و نیز تیمار بدون کاربرد نیتروکسین افزایش کمی کلیه ی صفات مورد بررسی را نتیجه داد. اثر متقابل آبیاری و نیتروژن بر تمامی صفات مورد مطالعه بجز تعداد بلال در گیاه و تعداد کل دانه در گیاه معنی دار بود به نحوی که بیشترین مقدار صفات تاثیر پذیر، از مصرف 250 کیلوگرم نیتروژن تحت شرایط آبیاری متداول به دست آمد. اثر متقابل نیتروکسین و نیتروژن بر سایر صفات معنی دار شد. بیشترین تعداد بلال در گیاه و عملکرد علوفه تر (با میانگین 86/42 تن در هکتار) در اثر مصرف یک لیتر نیتروکسین توام با 250 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد ولی در خصوص سایر صفات  بیشترین میانگین آن ها در اثر مصرف یک لیتر نیتروکسین همراه با 125 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل گردید.