تحلیل مجموعه ‏مقالات منتشرشده در مجله‏ ی مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز با تکیه بر موضوع، الگوی نظری، مولفان پرتکرار و منابع پر استناد (20 شماره‏ی نخست)

مجله ‏ی مطالعات ادبیات کودک وابسته به مرکز مطالعات ادبیات کودک دانشگاه شیراز، تنها مجله‏ ی علمی پژوهشی مطالعات ادبیات کودک در زبان فارسی است که از سال 1388 در قالب دوفصلنامه منتشر شده و تحقیقات دانشگاهی این حوزه را در اختیار پژوهشگران قرار داده است. باتوجه به اهمیت این مجله در تحولات پژوهشی و همچنین جایگاه آن در نشان دادن سیر تحقیقات و کاستی‏های آن در ادبیات کودک و نوجوان، در این مقاله پس از تنظیم پیکره‏ای از 145 مقاله‏ ی منتشرشده‏ در بیست شماره‏ی مجله (1388 تا 1398) در قالب word، به صورت جستجوی هم زمان یارانه‏ای و دستی، پژوهش‏ها از منظرهای نوع اثر، الگوی نظری و موضوع بررسی شده است. همچنین، منابع پراستناد مقالات و پژوهشگران، شاعران و نویسندگان پرارجاع مقالات و وابستگی دانشگاهی پژوهشگران مشخص شده ‏است. نتایج نشان می‏دهد عمده‏ ی مقالات با محوریت متون ادبی معاصر نوشته شده، همچنین بیش از نیمی از مقالات از الگوی نظری خاصی پیروی نکرده است. از منظر گونه‏ شناسی، 70 % مقالات به تحلیل آثار منثور داستانی پرداخته و شعر و دیگر حوزه ‏ها کمتر در پژوهش‏ها بازنمود داشته است. نکته‏ی دیگر اینکه در مجموع مقالات، بیش از 2800 منبع کاربرد داشته که از آن میان کتاب‏های معصومیت و تجربه، تاریخ ادبیات کودکان ایران، ادبیات کودکان و نوجوانان، ویژگی‏ ها و جنبه ‏ها و روش ‏شناسی نقد ادبیات کودک و نوجوان، منابع پراستناد تحقیقات ادبیات کودک و نوجوان بوده است. همچنین از مولفان فعال، در حوزه‏ های نظری مربوط به تعاریف، سیر و مبانی ادبیات کودک و نوجوان، مرتضی خسرونژاد، محمدهادی محمدی و ثریا قزل ایاغ بیشترین ارجاع را در مقالات داشته ‏اند. در حوزه ‏ی شعر کودک نیز بیشترین استناد به آرا و آثار پروین سلاجقه و علی‏ اصغر سیدآبادی صورت گرفته است. نویسندگان مقالات، از بین شاعران کودک و نوجوان به: مصطفی رحماندوست و جعفر ابراهیمی و از خالقان آثار داستانی فرهاد حسن‏زاده و هوشنگ مرادی کرمانی، بیش از دیگران توجه داشته اند.