شکاف میان تئوری و عمل در پرستاری براساس رویکرد پراگماتیسم: یک مطالعه مروری

شکاف تیوری و عمل، یکی از اساسی و قدیمی ترین مشکلات پرستاری است که در بالین و آموزش پرستاران، خود را به خوبی نشان داده است. استفاده از رویکردهای فلسفی مانند پراگماتیسم، راهکاری جهت کمک به کاهش این شکاف و شناخت چالش های  موجود در جهت رفع این شکاف می باشد؛ بنابراین پژوهش حاضر، با هدف بررسی رویکرد پراگماتیسم بر شکاف تیوری و عمل در پرستاری انجام شد.

پژوهش حاضر، از نوع مروری دامنه بوده و از مقالات فارسی و انگلیسی مستخرج، از پایگاه های اطلاعاتی داخلی SID، MAGIRAN و IRANDOC و PubMed، EMBASE، ScienceDirect، Google Scholar، ProQuest, SCOPUS و CINHEAL در مدت زمان 2012 تا 2022، با استفاده از کلیدواژه هایی مانند: شکاف تیوری تا بالین، شکاف تیوری تا عمل، فاصله تیوری تا بالین، چالش های کاربردی بودن تیوری های پرستاری، فلسفه تعلیم و تربیت در پرستاری، مکاتب فلسفی در تعلیم و تربیت، تفکر انتقادی در بالین، پرستاری مبتنی بر شواهد، فرآیند پرستاری و ارتقای بالین، پراگماتیسم و آموزش، پرستاری و پراگماتیسم،  به صورت مجزا، ترکیبی و معادل انگلیسی آن با استفاده از عمل گرهای بولین، بود.

مرور مقالات منتخب، نشان داد که شکاف تیوری و عمل، بر اساس رویکرد پراگماتیسم در پرستاری، در دو طبقه اصلی که عبارت است از: الف) عوامل فردی، که شامل سه زیر مجموعه از جمله: 1)انگیزه تحصیل و آموزش مداوم؛ 2)مهارت ارتباطی قوی؛ 3)ارتقای تفکر انتقادی، می باشد.  ب) عوامل سازمانی، که حاکی از پنج فاکتور اصلی، مانند: 1)آموزش مبتنی بر بالین؛ 2)بازبینی برنامه درسی؛ 3) استفاده از متد های نوین آموزشی؛ 4)توانمندسازی پرستاران در جایگاه های مختلف شغلی؛ 5)ارایه تسهیلات و تجهیزات نوین آموزشی، قرار می گیرد.

توجه به عوامل افزایش دهنده انگیزه و اطلاعات پرسنل، به همراه تقویت مهارت تفکر انتقادی در کنار توجه به عوامل سازمانی مانند: استفاده از روش های نوین آموزشی و توانمند سازی پرستاران در شاخه های مختلف، می تواند عاملی برای کاهش شکاف تیوری و عمل، براساس رویکرد پراگماتیسم باشد.