ارتباط بین اضطراب کرونا و کیفیت زندگی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی همدان

مواجهه با حوادث ناگهانی بهداشت عمومی مانند بیماری های واگیر از جمله بیماری کرونا می تواند بر سلامت روان افراد تاثیر بگذارد.  نگرانی و اضطراب در مورد بیماری، ترس از ابتلای خود یا افراد خانواده، ایجاد انزوا، و افت نسبی در روحیه عمومی افراد می توانند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قراردهند و باعث کاهش خوشحالی و رضایت افراد در زندگی روزمره شان شوند. بر این اساس مطالعه حاضر  با هدف تعیین ارتباط بین اضطراب کرونا و کیفیت زندگی در کارکنان پردیس دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد.   

در این مطالعه همبستگی 194 نفر از کارکنان پردیس دانشگاه علوم پزشکی شهر همدان در سال 1399 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، اضطراب کرونا علیپور و همکاران و کیفیت زندگی SF-36 جمع آوری شد. معیارهای ورود شامل: داشتن حداقل یک سال سابقه کار، شاغل بودن در پردیس دانشگاه علوم پزشکی همدان، عدم سابقه اختلال روانی تشخیص داده شده و معیارهای خروج شامل: تکمیل ناقص پرسشنامه و عدم حضورکارکنان در محل کار خود در روز نمونه گیری بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS-16  و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تی مستقل انجام شد. سطح معنی داری (05/0p<) درنظر گرفته شد.

میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 8/59±38/47بود. 68 درصد از واحدهای مورد مطالعه اضطراب خفیف، 27/8درصد اضطراب متوسط و 4/1 درصد اضطراب شدید را گزارش کردند. میانگین کیفیت زندگی در حیطه های مختلف(23/29±69/04) بود، همچنین یافته ها نشان داد بین اضطراب کرونا و همه حیطه های کیفیت زندگی ارتباط معنی داری وجود دارد(0/05p< 0/27-= r).

اضطراب ناشی از بیماری همه گیر کووید19می تواند سلامت روانی کارکنان را به مخاطره بیندازد و بر ابعاد مختلف زندگی آنان تاثیر بگذارد؛ بنابراین پیشنهاد می شود که مسیولین سلامت کشور در دوران همه گیری، همانند شیوع کرونا، توجه خاصی به سلامت روانی و کیفیت زندگی کارکنان داشته باشند و با برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی در جهت بهبود سلامت روانی کارکنان، گام بردارند.