تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب بر استرس والدگری و انعطاف پذیری ‎شناختی والدین دارای کودک پیش دبستانی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب بر استرس والدگری و انعطاف پذیری ‎شناختی والدین دارای کودک پیش دبستانی بود. پژوهش از نوع شبه آزمایشی، طرح آزمایش، پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و روش آماری، تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر (طرح مختلط) بود. جامعه پژوهش، همه مادران (120 نفر) مراجعه کننده به سرای تداوم شهرداری ساری (سال 1398) بودند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه انعطاف پذیری ‎شناختی (دنیس و واندروال، 2010) و پرسشنامه استرس والدینی (آبیدین، 1995) بود. در مرحله غربالگری، 30 نفر از بیماران به صورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. کلاسهای آموزشی مبتنی بر نظریه انتخاب گروه آزمایش، در 8 جلسه در روزهای دوشنبه و کلاسهای گروه گواه در 8 جلسه با محتوای متفاوت و با بررسی مسایل روز، در روزهای چهارشنبه در سرای تداوم شهرداری ساری برگزار شدند. نتایج نشان داد که 8 جلسه آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب، سبب افزایش انعطاف پذیری ‎شناختی (اندازه اثر در زمان، 0/653 و اندازه اثر در گروه، 0/331) و کاهش تنیدگی ‎والدگری (اندازه اثر در زمان، 0/803 و اندازه اثر در گروه، 0/416) می شود. نتیجه گیری می شود که آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب در افزایش انعطاف پذیری ‎شناختی و کاهش تنیدگی ‎والدگری والدین دارای کودک پیش ‎دبستانی موثر است. پیشنهاد می شود با هدف بهبود مهارت والدگری والدین و کاهش مشکلات رفتاری کودکان از پروتکل آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب در کلینیکهای روان شناختی، مراکز بهزیستی و آموزش و پرورش در قالب کارگاه های آموزشی استفاده شود.