تحلیل روابط میان هیجان تحصیلی و اشتیاق تحصیلی با میانجیگری خودپنداره در فرزندان ایثارگران آذربایجان شرقی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه میان هیجان تحصیلی و اشتیاق تحصیلی با میانجیگری خودپنداره در فرزندان ایثارگران دوره متوسطه استان آذربایجان شرقی بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 1180 نفر از فرزندان ایثارگران استان آذربایجان شرقی بود که در سال تحصیلی 98-1397 در مدارس دوره متوسطه مشغول به تحصیل بودند. از میان آنان 332 نفر برای نمونه به شیوه تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2004)، پرسشنامه هیجانهای تحصیلی پکران و همکاران (2005) و پرسشنامه خودپنداره بک (1978) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. روابط میانجی با روش بوت استرپ آزموده شدند. داده ها از طریق نرم افزارهای SPSS-24  و AMOS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج به دست آمده، الگوی نهایی برازش خوبی بر داده ها نشان داد. نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که خودپنداره در رابطه میان هیجان تحصیلی و اشتیاق تحصیلی نقش میانجی دارد، بنابراین هیجان تحصیلی مثبت به صورت مستقیم و با میانجیگری خودپنداره با اشتیاق تحصیلی رابطه مثبت و معنادار دارد. میان اشتیاق تحصیلی و هیجان منفی، رابطه منفی معنادار وجود دارد که 23 درصد از واریانس اشتیاق تحصیلی به واسطه متغیرهای هیجان تحصیلی پیش بینی می شود. بنابراین هیجانهای تحصیلی مثبت در میان فرزندان ایثارگران دوره متوسطه اول و دوم استان آذربایجان شرقی با میانجیگری خودپنداره توانسته است اشتیاق تحصیلی آنان را افزایش دهد.