اثربخشی آموزش بیان هیجانی نوشتاری بر تبعیت از درمان در بیماران قلبی

بیماری های قلبی یکی از شایع ترین بیماری ها در جهان است که هرساله عامل بسیاری از مرگ ومیر افراد است از این رو هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش بیان هیجانی نوشتاری بر تبعیت از درمان در بیماران قلبی بود.
پژوهش حاضر کاربردی و از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران دارای مشکلات قلبی غرب شهر تهران بود که تعداد 40 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش نامه تبعیت از درمان مدانلو (1392) را در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. در نهایت داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر به کمک نرم افزار SPSSV19 تحلیل شدند.
نتایج نشان داد پس از اجرای مداخله بیان هیجانی نوشتاری در متغیرهای اهتمام در درمان (7/694=F و 0/01>P)، تمایل به مشارکت (6/959=F و 0/01>P)، توانایی تطابق (14/113=F و 0/01>P)، تلفیق درمان با زندگی (9/953=F و 01/0>P)، چسبیدن به درمان (6/891=F و 0/01>P)، تعهد به درمان (6/892=F و 0/01>P)، تردید در اجرای درمان (19/877=F و 0/01>P) و تبعیت از درمان (43/134=F و 0/01>P) گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل نمرات بیشتری کسب کردند و این اثربخشی در آزمون پیگیری، ماندگاری داشته است.
در نهایت می توان گفت استفاده از آموزش بیان هیجانی نوشتاری باعث ارتقای تبعیت از درمان و مولفه های آن در بیماران قلبی می شود و از این رو روان شناسان، مشاوران، پزشکان قلب و متخصصان بالینی و سلامت می توانند از این آموزش در راستای ارتقای تبیعت از درمان بیماران قلبی بهره ببرند.