مقایسه مقادیر اوج نیروهای عکس العمل زمین قبل و بعد از خستگی در زنان با سابقه کووید-19 و زنان سالم طی راه رفتن: یک مطالعه نیمه تجربی

خستگی ناشی از دویدن در افراد با سابقه ابتلاء به کووید-19 به دلیل تغییرات الکترومایوگرافی می تواند منجر به تغییر نیروهای عکس العمل زمین گردد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه مقادیر اوج نیروهای عکس العمل زمین قبل و بعد از خستگی در زنان با سابقه کووید-19 در مقایسه با زنان سالم طی راه رفتن بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 14 زن با سابقه ابتلاء به کووید-19 و 14 زن سالم استان اردبیل در سال 1400 بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. افراد با سابقه ابتلاء به بیماری کووید-19 دارای نتایج مثبت آزمایش کووید-19 (Polymerase chain reaction; PCR) در زمان ابتلاء بودند. از صفحه نیروی برتک با نرخ نمونه برداری 1000 هرتز برای ثبت نیروی عکس العمل زمین طی راه رفتن استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون t دو نمونه مستقل تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که به لحاظ آماری تفاوت معنی داری در مقادیر تغییرات میانگین پیش آزمون-پس آزمون بین زنان گروه سالم و کووید-19 وجود نداشت (05/0<P). با وجود این، مقادیر اختلاف میانگین پیش آزمون-پس آزمون متغیر اوج نیروی خارجی عکس العمل زمین دارای اختلافی نزدیک به سطح معنی داری (055/0=P)، با میزان اندازه اثر بالا (83/0=d) بود.

به نظر می رسد که عدم توانایی اعمال مکانیسم جبرانی در حین ظهور خستگی در افراد مبتلا به کووید-19 می تواند زمینه ای اصلی برای بروز آسیب و کاهش ثبات مفاصل حین راه رفتن باشد.