بررسی افکار و اقدام به خودکشی در میان کادر درمان در دوران همه گیری کووید-19: یک مطالعه مروری نظام مند

یکی از پیامدهای روان شناختی ناشی از همه گیری کووید-19، بروز افکار و اقدام به خودکشی در میان افراد جامعه و به خصوص کادر درمان بود. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین رفتار خودکشی در میان کادر درمان در دوران همه گیری کووید-19 انجام گرفت.

مطالعه مروری نظام مند حاضر، در فروردین ماه 1402، با استفاده از موتورهای جستجوگر SID، Magiran، ScienceDirect، Google Scholar، PubMed، Springer، Scopus و هم چنین کلیدواژه های Suicide، Treatment staff، Health care workers، Nurses، Physicians، COVID-19، Coronavirus و معادل فارسی آن ها در ارتباط با افکار و اقدام به خودکشی کادر درمان انجام شد. تعداد 10 مقاله مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج این مطالعه نشان داد که افکار خودکشی از 31/6 تا 81/15 درصد و اقدام به خودکشی در بین کادر درمان از 8/10 تا 1/11 درصد متغیر بود. عواملی از قبیل سلامت روان نامطلوب، خواب کم، استرس زیاد، حمایت کم، کاهش اعتمادبه نفس، مصرف داروی روان گردان، نگرانی درآمد، تنهایی، انزوای اجتماعی، نداشتن فرزند، استرس ناشی از همه گیری کووید-19، افسردگی، اضطراب و اقدام به خودکشی قبلی، از مهم ترین عوامل پیش بینی کننده اقدام به خودکشی بودند.

نتایج حاصل از این پژوهش ضمن تاکید بر رشد آگاهی در زمینه علل و روش های خودکشی میان کادر درمان، ضرورت این موضوع را متوجه متصدیان و برنامه ریزان سازمان های بهداشتی و درمانی می کند تا در راستای تدوین سیاست های پیش گیری از خودکشی در همه گیری ها، گام های اصولی بردارند.