تاثیر روایت درمانی گروهی بر انسجام روانی بیماران با آسیب تروماتیک طناب نخاعی

از آن جا که آسیب تروماتیک طناب نخاعی جسم و روان بیماران را درگیر می کند، بایستی در مدیریت مشکلات این گروه از بیماران، علاوه بر مداخلات دارویی و فیزیولوژیکی، مداخلات روان شناختی را نیز مورد توجه قرار داد پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر روایت درمانی گروهی بر انسجام روانی بیماران با آسیب تروماتیک طناب نخاعی صورت گرفت.

این مطالعه کارآزمایی بالینی در 32 نفر از بیماران با آسیب تروماتیک طناب نخاعی مراجعه کننده به مرکز مشاوره بهزیستی شهر تبریز انجام گردید. نمونه ها در مرحله اولیه با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل جای دهی شدند. اعضای گروه آزمون، روایت درمانی گروهی را در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. پرسشنامه احساس انسجام فلنسبرگ، قبل و بلافاصله بعد از اتمام جلسات مداخله در هر دو گروه تکمیل شد. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد.

میانگین سنی بیماران در گروه آزمون 53/12±69/45 و در گروه کنترل، 98/12±63/44 سال بود. میانگین امتیاز انسجام روانی بیماران قبل از مداخله، بین گروه آزمون (52/14±06/73) و کنترل (10/10±56/78)، اختلاف معنی داری نداشت (05/0p).

روایت درمانی گروهی می تواند باعث افزایش انسجام روانی بیماران با آسیب تروماتیک طناب نخاعی شود. بنابراین به نظر می رسد روان پرستاران می توانند این روش را به عنوان یک مداخله مناسب در ارتقاء انسجام روانی این گروه از بیماران به کار بندند.