نقش بخشش و سرمایه معنوی در پیش بینی سلامت اجتماعی دانشجویان

بررسی نقش عوامل موثر در سلامت اجتماعی دانشجویان دارای اهمیت است، زیرا ارتقای آن منجر به بهبود سلامت آن ها می شود. بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی نقش بخشش و سرمایه معنوی در پیش بینی سلامت اجتماعی دانشجویان انجام شد.

پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان کارشناسی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد بیرجند در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که بر اساس جدول گجرسی و مورگان، 196 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. گردآوری شامل پرسش نامه های بخشش تامسون و همکاران (2005)، نشاط معنوی چیریان و افروز (1395) و سلامت اجتماعی کییز (1998) بودند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد.

نتایج نشان داد بین بخشش (572/0=r) و سرمایه معنوی (568/0=r) با سلامت اجتماعی ارتباط مستقیم معنی داری وجود دارد (01/0>p). همچنین نتایج نشان داد که نشان داد مولفه های بخشش 1/33 درصد و نشاط معنوی، 1/34 درصد از واریانس سلامت اجتماعی را تبیین می کنند.

نتایج نشان می دهد که بخشش و سرمایه معنوی می تواند نقش موثری در پیش بینی سلامت اجتماعی دانشجویان ایفا کنند؛ بنابراین آموزش و ارتقای سرمایه معنوی و نیز ترغیب دانشجویان به بخشش به بهبود سلامت اجتماعی دانشجویان منجر می‏شود.