تاثیر مدیریت تحولگرا بر وابستگی، یکپارچگی و انسجام اجتماعی کارکنان بیمارستان مدرس تهران

هدف این پژوهش بررسی تاثیر مدیریت تحولگرا بر وابستگی، یکپارچگی و انسجام اجتماعی  کارکنان بیمارستان مدرس تهران می باشد.

روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع  پیرسون وآزمون معادلات ساختاری بود. جامعه آماری استاندارد این پژوهش ، کلیه کارکنان بیمارستان مدرس تهران می باشد. ابزار جمع آوری پرسشنامه مدیریت تحولگرا (باس وآولیو) و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری (والتون 1973) می باشد که  براساس فرمول کوکران تعداد 347 نفر از کارکنان بیمارستان مدرس تهران به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. پایایی و روایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج به دست آمده نشان از پایایی و روایی مورد قبول برای ابزارها داشت.  برای تجزیه و تحلیل  داده ها از آزمون همبستگی از نوع (پیرسون) و آزمون معادلات ساختاری استفاده شده است.

یافته های تحقیق حاکی از آن است که مدیریت تحول گرا همبستگی مثبت و معناداری بر وابستگی اجتماعی، یکپارچگی و انسجام اجتماعی دارد. علاوه بر این 92 درصد واریانس کیفیت زندگی کاری توسط مدل تحقیق تبیین میشود.