بررسی شیوع سندرم متابولیک و اجزای آن در یک شهرک مسکونی نظامی در تهران

شیوع سندرم متابولیک در جهان و ایران در حال افزایش است. سندرم متابولیک با افزایش خطر بروز بیماری های قلبی و عروقی و دیابت ارتباط دارد، تاکنون در مورد شیوع سندرم متابولیک در خانواده های کارکنان نظامی مطالعه ای انجام نشده است. این مطالعه باهدف تعیین شیوع سندرم متابولیک و اجزای آن در یک شهرک مسکونی نظامی در تهران انجام شد. در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 384 نفر از ساکنان شهرک فجر شرکت کردند. اجزای سندرم متابولیک شامل محیط دور کمر، فشارخون، قند خون ناشتا، تری گلیسیرید و لیپوپروتیین با چگالی بالا (HDL-C) اندازه گیری شدند. تشخیص سندرم متابولیک بر اساس معیار کمیته ملی چاقی ایرانیان صورت گرفت. شیوع کلی سندرم متابولیک در جمعیت موردمطالعه 36/45% (41/29%-31/62%= CI%95) و در مردان و زنان به ترتیب 37/5% و 62/5% بود. فقط 6/25% از شرکت کنندگان هیچ کدام از اجزای سندرم متابولیک را نداشتند. شایع ترین جزء، کاهش HDL-C (%62/23) و پس ازآن چاقی شکمی (49/73%) بود. جنسیت مونث (2/19-0/83=CI%95) (OR=1/35) و سن (1/22-1/12=CI%95) (OR=1/17) با افزایش خطر ابتلا به سندرم متابولیک ارتباط داشتند. بر پایه نتایج مطالعه حاضر، سندرم متابولیک و اجزای آن در خانواده های کارکنان نظامی ساکن شهرک فجر تهران از شیوع بالایی برخوردار است، بنابراین، اجرای برنامه های پیشگیری از سندرم متابولیک در خانواده های کارکنان نظامی ضروری به نظر می رسد.