رویارویی با امر واقع نشانه شناسی سایبر در کتاب های آلیس

هدف اصلی مقاله حاضر بررسی سه امر لاکانی در دو کتاب «آلیس» لوییس کارول در چارچوب نشانه شناسی سایبر است. نشانه شناسی سایبر (cybersemiotics) یک حوزه و چارچوب میان رشته ای برای مطالعه نشانه ها و نحوه کدگذاری تغییرات محیطی در سیستم های خودنوگر (autopoietic) است که توسط سورن بریر (Søren Brier)، نشانه شناس معاصر دانمارکی، پایه گذاری شده است. بررسی سه امر لاکانی خیالی، نماده و واقع (The Imaginary, the Symbolic, and the Real) در چارچوب نشانه شناسی سایبر موید این موضوع است که واقعیت زیسته یک ارگانیسم، در حقیقت، یک نسخه برساخته و نمادینه شده از امر واقعی است که کدگذاری آن میسر نبوده است. با این حال عناصر و نشانه هایی همچون ناممکن ها، بی معنایی ها، و پارادوکس ها  در آثار ادبی خلاقانه از جمله دو کتاب «آلیس» وجود دارد که امکان بررسی هر سه امر لاکانی را به صورت تنیده در متن فراهم می آورد. برای بررسی فرصت های نادر رمزگشایی از امر واقع در میان کدهای زبانی به چارچوب نظری نیاز داریم که بتواند نشانه شناسی، علوم شناختی، و زبان شناسی را با با تکیه بر جدیدترین یافته های فناوری و تاثیر آن بر پدیده های فرهنگی و روانشناختی با یکدیگر ترکیب کند. چنین چارچوب نظری در نشانه شناسی سایبر توسط Soren Brier  و همکارانش در کتاب Cybersemiotics: Why Informantion Is Not Enough و ژورنال  Cybernetics & Human Knowing تشریح شده است. مطالعه سه امر لاکانی در بستر بی معنایی در کتاب های آلیس در چارچوب نشانه شناسی سایبر بیش از پیش بر اهمیت نشانه ها و کدهای ورودی از محیط در شکل گیری جهان بینی جمعی و فردی صحه می گذارد.