پیش بینی میزان استرس تحصیلی با استفاده از نگرش های ناکارآمد با میانجی گری ذهن آگاهی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی میزان استرس تحصیلی با استفاده از نگرش های ناکارآمد با میانجی گری ذهن آگاهی در دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان تنکابن انجام شد.

روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان تنکابن در سال تحصیلی 1400-1399 بود. تعداد 361 نفر به عنوان نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی مورگان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استرس تحصیلی گادزلا (1991)، پرسشنامه نگرش های ناکارآمد وایزمن و بک (1978) و پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی بایر و همکاران (2006) بود. برای تحلیل داده های گردآوری شده از تحلیل مسیر و رگرسیون ساده و چندگانه استفاده شد.

نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که نگرش های ناکارآمد و ذهن آگاهی می توانند به ترتیب 23 % و 16% از تغییرات متغیر ملاک استرس تحصیلی را تبیین کند. همچنین نگرش های ناکارآمد می توانند 19 % از تغییرات متغیر ملاک ذهن آگاهی را تبیین کند. همچنین نتایج نشان داد که نگرش های ناکارآمد بر استرس تحصیلی اثرمستقیم (42/0=β) و بر ذهن آگاهی اثرمعکوس (37/0=β -) دارد.

نگرش های نارکارآمد می تواند هم به صورت مستقیم و هم با میانجی ذهن آگاهی، میزان استرس تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی نماید.