اهمیت تعدیل کننده های پرتویی طبیعی در محافظت و تسکین آسیب های ناشی از پرتو

آسیب بافت نرمال از مهمترین نگرانی های درمان سرطان و همچنین مواجهه با حوادث پرتوی است. آسیب به ارگان های حساس به تابش پرتو مانند سیستم خونساز، سیستم گوارش، ریه، کبد و کلیه مهمترین عامل مرگ و میر و یا کاهش کیفیت زندگی به دلیل عوارض طولانی مدت ناشی از تابش پرتو است. در این زمینه استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدان و محافظ های پرتوی یکی از بهترین گزینه ها برای کاهش عوارض پرتوی است. این یک مطالعه مروری روایی است که قصد دارد قابلیت آنتی اکسیدان ها و ترکیبات طبیعی را به منظور کاهش آسیب های ناشی از تابش پرتو مورد بررسی قرار دهد. استفاده از آنتی اکسیدان ها و محافظت کننده های پرتویی یکی از بهترین انتخاب ها برای بهبود عوارض جانبی پرتوهای یونساز است. هر چند تاکنون ترکیبات شیمیایی مختلفی بدین منظور مورد مطالعه قرار گرفته است، آنتی اکسیدان های طبیعی با سمیت پایین بخصوص به منظور تعدیل آسیب های پرتوی ناشی از وقایع هسته ای و رادیولوژیکی بیشتر مورد توجه قرار دارند. در بررسی حاضر، آنتی اکسیدان های طبیعی و گیاهان دارویی برای بهبود آسیب های ناشی از تابش پرتوهای یونساز مورد بحث قرار خواهد گرفت. نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه شکاف قابل توجهی است که می توان به مطالعات کاربردی بیشتر در آینده نسبت داد. به نظر می رسد بعد از سوانح پرتویی احتمالی، تسکین دهنده های پرتویی طبیعی می توانند نقش موثری بر درمان عوارض و کاهش آمار قربانیان ایفا کنند. تحقیقات بیشتر در این زمینه می تواند خلا موجود را پوشش دهد.