اثرات مرکزی فوئنکسین و موسیمول بر تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول در مراحل مختلف چرخه فحلی در موش صحرایی

صرع کاتامینال یا قاعدگی، شکلی خاص از صرع در زنان است که طی آن با بروز چرخه قاعدگی تشدید تشنج رخ می دهد و ممکن است تا 70 درصد از زنان دچار صرع را درگیر نماید. بر پایه مطالعات پیشین، نقش نوروپپتید فوینکسین در سیستم تولیدمثلی جنس ماده مشاهده شده و اثرات ضدتشنجی آن نیز اخیرا به اثبات رسیده است. همچنین به نظر می رسد که سیستم گابایرژیک نقش مهمی در مهار تشنج ایفا کند. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات مرکزی فوینکسین و موسیمول (آگونیست گیرنده گابا A) بر تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول در مراحل مختلف چرخه فحلی در موش صحرایی انجام شد. 

در این مطالعه تعداد 120 سر موش صحرایی ماده در 5 گروه آزمایشی به ترتیب تزریق درون بطن مغزی سرم فیزیولوژی، فوینکسین (5 میکروگرم)، فوینکسین (10 میکروگرم) ، فوینکسین (5 میکروگرم)+ موسیمول (1/0 میکروگرم) و فوینکسین (10 میکروگرم)+ موسیمول (1/0 میکروگرم) را طی مراحل مختلف چرخه فحلی (پرواستروس، استروس، مت استروس و دی استروس) دریافت کردند. پس از تزریق درون بطن مغزی، به منظور القا تشنج، تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول با دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش صحرایی در تمامی گروه ها انجام شد و زمان آغاز تشنجات میوکلونیک و تونیک-کلونیک (ثانیه) به مدت 30 دقیقه ارزیابی و ثبت شد.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تزریق فوینکسین به تنهایی در دوزهای 5 و 10 میکروگرم بصورت وابسته به دوز موجب افزایش معنی دار زمان شروع تشنجات میوکلونیک و  تونیک-کلونیک (ثانیه) در تمامی فازهای فحلی نسبت به گروه کنترل شد (05/0<p). همچنین تزریق توامان فوینکسین با موسیمول نیز بطور معنی داری تشدید اثر فوینکسین بر زمان شروع تشنجات میوکلونیک و تونیک-کلونیک (ثانیه) را در تمامی فازهای فحلی در پی داشت (05/0<p).

نتایج نشان داد که اثرات ضد تشنجی فوینکسین احتمالا توسط گیرنده های گابا A میانجی گری شود.