بررسی اثرات تزریق داروهای هوشبری وریدی پروپوفل، تیو پنتال سدیم، فنتانیل در زمان لانه گزینی بر میزان ناهنجاری ها در موش های صحرایی

  بیهوشی برای فناوری کمک باروری بسیار مهم است تا حداقل اثرات نامطلوب بر روی تخمک فراهم کند. ایجاد نقص در رشد جنین یا ناهنجاری در پدیده رشد آن ، در بیشتر موارد منجر به شکست IVF می شود. تعداد ناهنجاری ها در موش های آزمایشگاهی RAT است.

از سه داروی بیهوشی پروپوفول، نستونال و فنتانیل برای بیهوشی به صورت تک و ترکیبی استفاده شد. گروه شم برای کنترل استرس تزریق با تزریق آب مقطر و گروه کنترل بدون دریافت دارو مورد مطالعه قرار گرفتند. در مرحله بعد شرایط باروری موش ها فراهم شد. اثربخشی داروها نسبتا مشابه دوزهای انتخابی است و پس از شمارش، عمل جراحی به صورت سزارین روی هر جنین انجام می شود و پس از جداسازی دقیق جفت از جنین، هر دو به دقت وزن و اندازه گیری و ثبت می شوند.

تفاوت در تعداد تولدها مشاهده نشد، اما وزن جفت و وزن جنین به عنوان شاخص تعیین کننده تاثیر داروها بر روی جنین مورد بررسی قرار گرفت که می تواند نمادی از ناهنجاری های جنینی باشد. نتایج نشان داد که داروهای استفاده شده تاثیری بر لقاح و میزان موفقیت آن نداشتند، اما بر رشد جنین موثر بودند و پروپوفول کمترین تاثیر را بر ناهنجاری داشت و تفاوت معنی داری در جفت و وزن جنین بین این گروه و گروه وجود داشت. وزن هنگام تولد موش ها بر اساس نوع دارو، بیشترین وزن هنگام تولد مربوط به داروی نستونال (TP) و کمترین وزن هنگام تولد مربوط به داروی فنتانیل (PH) بود. بر اساس نوع دارو، وزن تولد زنده موش ها بیشترین وزن موش های زنده مربوط به داروی نستونال (TP) و کمترین آن مربوط به داروی فنتانیل (PH) بود.

بررسی داروهای بیهوشی برای یافتن ایمن ترین و بهترین دارو از اهمیت بالینی و تحقیقاتی بالایی برخوردار است. مطالعه ناهنجاری های کروموزومی یکی از برنامه های اصلی مطالعات آتی برای تجزیه و تحلیل ناهنجاری های جنینی است.