بررسی نگرش به پدیده ی سالمندی در میان نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران

نمایندگان مجلس شورای اسلامی نقش مهمی در تصویب قوانین حوزه ی سالمندی دارند؛  بنابراین دیدگاه این افراد به افراد سالمند می تواند نقش تعیین کننده ای را در این امر ایفا کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین نگرش نمایندگان مجلس شورای اسلامی به سالمندان است.

این پژوهش به صورت مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی است که در سال 1398روی 274 نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که به روش تمام شماری  انتخاب شده بودند، انجام شد. جمع آوری اطلاعات به صورت مصاحبه و با استفاده از پرسش نامه بود. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه ی نگرش به موضوع سالمندی کوگان بود که روایی و پایایی آن تایید شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار IBM SPSS  نسخه ی 22 و آزمون های هم بستگی (پیرسون، اسپرمن)، تی مستقل و آنالیز واریانس یک راهه استفاده شد.

میانگین سنی شرکت کنندگان 02/8 ± 49/53  بود. اکثر نمایندگان مجلس (8/93 درصد) مرد بودند. میانگین نمره ی نگرش به سالمندان 20/145± 05/15 بوده است و میانگین نمره ی نگرش منفی به سالمندی در میان نمایندگان مجلس بالاتر بوده است (28/62± 36/12). رابطه ی معنی داری میان سن (05/0< P) و جنسیت (002/0= P) با نگرش به موضوع سالمندی وجود داشت.

با توجه به اینکه میانگین نگرش منفی به سالمندی در میان نمایندگان مجلس بالاتر بوده است، توصیه می شود برنامه ها و کارگاه های آموزشی به منظور آشنایی نمایندگان با موضوع و مسایل سالمندی برگزار شود تا بدین ترتیب سیاست گذاری های بهتری در حیطه ی سالمندی صورت گیرد.