مقایسه ی ارزش تغذیه ای منابع مختلف پروتئینی حاصل از واکنش تانن های استخراج شده از ضایعات کشمش با خیساب ذرت در تغذیه ی نشخوارکنندگان

این آزمایش به منظور تعیین ارزش تغذیه ای و تخمین میزان پروتیین عبوری پروتانومیکس و فسفوپروتانومیکس به عنوان دو منبع جدید پروتیینی و مقایسه ی آن ها با خیساب ذرت، به عنوان ماده ی اولیه ی تولید این دو محصول، طراحی شده است. این دو فرآورده ی پودری شکل، از جداسازی و خشک کردن رسوبات ناشی از واکنش تانن ها با خیساب ذرت حاصل می شوند. مقدار تانن و کل ترکیبات فنلی عصاره ی تاننی استخراج شده از پوش کشمش به ترتیب 37/22 و 07/30 درصد ماده ی خشک بود. پروتیین نامحلول در پروتانومیکس و فسفوپروتانومیکس به ترتیب 15/81 و 98/48 درصد از پروتیین خام بود، در صورتیکه این عدد در خیساب ذرت 1/13 درصد است. تولید گاز در طی انکوباسیون و قابلیت تولید گاز آزمایشگاهی، تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت به نحوی که، بیشترین مقادیر، مربوط به تیمار شاهد (خیساب ذرت) بود. همه ی پارامترهای تخمیر شکمبه ای، از تیمارهای آزمایشی متاثر شدند به طوری که کمترین مقدار انرژی قابل متابولیسم (ME)  و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر (SCFA)  و بیشترین مقدار بازده تولید پروتیین میکروبی (EMPS)  و pH به فسفوپروتانومیکس تعلق گرفتند؛ کمترین مقدار قابلیت هضم ظاهری آزمایشگاهی ماده ی آلی (IVOMAD)  و تولید پروتیین میکروبی (MPS)  به پروتانومیکس مربوط شدند؛ و بیشترین مقدار تجزیه پذیری واقعی برون تنی ماده ی خشک (IVTDDM)  و نیتروژن آمونیاکی (N-NH3)  و کمترین مقدار ضریب تفکیک (PF)  هم به تیمار شاهد تعلق گرفتند.