نقد دیدگاه عالم سبیط نیلی در تشخیص قرائت صحیح قرآن

قرایت قرآن مهمترین کلید ورود به خزانه معرفت قرآن است . لکن پس از پیامبر  اختلاف قرایات به فزونی رفت و متخصصان علوم قرآنی برای یافتن قرایت صحیح قواعد مختلفی را ارایه کردند . در این میان عالم سبیط نیلی متفکر و قرآن پژوه شیعه عراقی، تلاش نمود با استفاده از واج شناسی، رویکرد قصدگرایی و تفسیر قرآن به قرآن، وجود ترادف و مشترک لفظی در قرآن را نفی کند و هرگونه تقدیر یا حذف الفاظ یا تغییر ترتیب واژه ها در آیات را بیانگر تغییر معنا و مقصود الهی داند و معیار دورن متنی را برای تشخیص قرایت صحیح ارایه نماید . لکن سخن او در خصوص تشخیص قرایت صحیح قرآن دارای اشکالاتی است؛ مانند: پیشنهاد قرایت صحیح پیش از بررسی قرایات مختلف، خلط میان تثبیت یک قرایت در مصحف کنونی با ترجیح یک قرایت بر قرایات دیگر . این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای، به نقد و بررسی معیار نیلی در این زمینه می پردازد، و بیان می کند که یکی از معیارهای تشخیص قرایت صحیح قرآن، استفاده از روابط درون متنی، از جمله همنشینی واژه ها، نغماهنگ و پیوستگی آیات است .